Mostrando entradas con la etiqueta Agnes. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Agnes. Mostrar todas las entradas

martes, 14 de marzo de 2023

XXX. Donatio Agnetis, Comitissae Tarrachonensis ad monasterium SS. Crucum, an. MCLX. (1160)

XXX.

Donatio Agnetis, Comitissae Tarrachonensis ad monasterium SS. Crucum, an. MCLX. (1160) (Vid. pág. 135.)

Ex arch. eiusd. monast.

In Regis aeterni nomine. Tam praesentibus quam etiam futuris semper (fiat) manifestum, quod ego Agnes, Comitissa de Tarrachona, et filii mei (a) Guillelmus et Ricardus (b), et uxor ipsius Guillelmi, ob remedium animae meae et parentum meorum, et pro aeterna retributione, dono et trado ac offero Domino Deo ac gloriosae Virgini Mariae de Valle Laurea et tibi Petro eiusdem loci Abbati, et universis fratribus tuis, praesentibus et futuris ibidem Deo servientibus terram satis ad laborandum, in termino de ipso Codoyn, quantum quatuor iuga boum (4, jous, bueyes, bous, yugos, yuntas) in unoquoque anno divisim laborare poterint, de ipsa aqua de Franchulino (Francolí) in antea versus occasum, cum terminis et affrontationibus suis, cum aquis, pascuis, cum introitibus et exitibus suis integriter juxta Franchulinum; et quod ibi faciatis molendinum cum omnibus utensilibus, si ibi construere volueritis, ac ut melius dici vel intelligi potest ad utilitatem operis Dei et ecclesiae eiusdem Beatae Mariae, de meo iure in ius et dominium vestrum trado, ut habeatis omni tempore per vestrum proprium alodium, secure et libere omni tempore in sana pace possidendum, ad quod ibi vel exinde facere volueritis ad vestram voluntatem sine vinculo ac blandimento ullius hominis vel foeminae, cum pertinentiis suis integriter sine enganno. Si quis hoc donum meae donationis disrumpere, vel inquietare voluerit, nullo modo facere possit, sed supra dicta omnia in duplo componat cum omni sua melioratione, et insuper hoc donum perhenniter maneat firmum. Actum est hoc XI kal. januarii, anno Dominicae Incarnationis M.C.LX, anno quoque XX.IIII. regni Ledoyci Junioris. = Sig+num Agnetis, Comitissae, qui hanc cartam scribere iussit. = Sig+num Guillelmi, filii eius. = Sig+num Ricardi, fratris eius. = Sig+num Rotberti. = Sig+num Bernardi, presbyteri ac capellani Sanctae Mariae, Matris Domini, qui hanc cartam iussus scripsit die et anno quo supra.

(a) Hinc satis liquet ante annum 1160 Robertum, Principem Tarraconae, Agnetisque conjugem, ad plures abiisse; quod historiae sanctae ecclesiae Terraconen. res inventu utilissima est.

(b) Hic Roberti et Agnetis filius Ricardus nomine hucusque *delituerat. 

jueves, 23 de febrero de 2023

XXIV. Testimonium, deffinitioni, cessioni, duarum partium Tarraconensis urbis, Roberto, Principe, 1162

XXIV.

Testimonium eorum qui deffinitioni seu cessioni duarum partium Tarraconensis urbis et campi a Roberto, eius Principe factae interfuerant, an. MCLXII (1162) (Vid. pág. 148.)

Ex Carthul. eccl. Tarrac.

Testimonium eorum qui deffinitioni seu cessioni duarum partium Tarraconensis urbis et campi a Roberto, eius Principe factae interfuerant, an. MCLXII (1162)

Notum sit omnibus hominibus, quoniam Robertus Bordetus, Tarraconensis Princeps, et uxor ejus Agnes deffinierunt et dimisserunt duas partes civitatis Tarraconae et totius territori sui Raymundo, illustri Comiti Barchinonensi, quas duas partes idem Comes habuit et possedit. Haec autem deffinitio facta est Tarracona in ecclesia Santae Mariae in praesentia domini Bernardi, Tarraconensis Archiepiscopi, et Guillermi Barchinonensis, et Petri Vicensis Episcoporum, et B. de Castellet, qui delegati ab eodem Comite susceperunt hanc deffinitionem et laxationem factam a praedicto Roberto et uxore ejus Agnete com quodam lapide dato in signum perpetuae memoriae, et in presentia multorum virorum tam ecclesiasticorum quam laycorum. Tempore vero procedente post mortem ejusdem Comitis, et praedicti Roberti, Guillermo filio ejus et Agnete conjuge ejusdem Roberti negantibus hanc deffinitionem, sive laxationem fuisse factam, dies super hoc maxime, et super quibusdam aliis negotiis, est ipsis apud Barchinonam assignata, in qua per idoneos testes probaretur praedictum Robertum et Agnetem, conjugem ejus duas partes Tarraconae et totius territorii sui praedicto Comiti deffinivisse, sive, ut dictum est, dimissise. Quoniam ergo praedictus Guillermus, filius Roberti, et Agnes, mater ejus, juditium subterfugiunt, nolentes hujusmodi testificationem audire seu videre: ego Ildephonsus, Dei gratia Rex Aragonensis et Comes Barchinonensis, volens mihi in futurum providere, ne post mortem testium veritas hujus rei inficiaretur, consilio Baronum meorum, juditiaria quidem fretus potestate, in plena curia mea testimonia eorum cum juramento suscepi quorum nomina et modus juramenti inferius sunt adnotata. In primis Bernardus, Tarraconensis Archiepiscopus juramento dixit, quoniam ipse vidit et audivit, quando in ecclesia Sanctae Mariae, quae contigua est ipsi castro, Rodbertus, Princeps Tarraconae, et conjux ejus Agnes diffinierunt et tradiderunt cum quodam lapide Raymundo, Barchinonensi Comiti in manu sua, et in manu G. Barchinonensis Episcopi duas partes civitatis Tarraconae, et totius territorii sui, hoc solum modo retento, quod Comes relinqueret ipsis tantum de ipsa proprietate quantum idem Archiepiscopus, et G. Barchinonensis Episcopus, et B. de Castellet laudarent, et ut ipse Comes faciat ei tenere suam tertiam partem, quam per ipsum habet ad feudum. Guillermus, Barchinonensis Episcopus juramento dixit, quoniam ipse vidit, et audivit quando in ecclesia Sanctae Mariae, quae contigua est ipsi castro, Rodbertus, Princeps Tarracone, et conjux ejus Agnes diffinierunt et tradiderunt eum quodam lapide Raymundo Barchinonensi Comiti duas partes civitatis Tarraconae, et totius territorii, hoc solummodo retento quod Comes relinqueret ipsi tantum de ipsa proprietate quantum idem Archiepiscopus, et G. Barchinonensis, et B. de Castellet laudarent, et Comes ipse faceret ei tenere suam tertiam partem, quam per ipsum habet ad feudum. Hoc idem juravit Petrus, Tarraconensis ecclesiae canonicus, et Sendredus, ejusdem ecclesiae capellanus, et Ollarius de Passapera, et Petrus de Carcassona. Facta est haec juramentorum charta in civitate Barchinona, in pallatio praedicti Regis, et in ejus praesentia, et totius curiae anno millessimo centessimo sexagessimo secundo idibus frebuarii (februarii). = Signum Bernardi de Feixa. = Signum Calveti. = Signum Arnaldi studentis. = Sendredus, notarius Tarraconensis Sedis et presbyter hoc scripsit, litteris adjectis in linea XI. die et anno quo supra.

sábado, 31 de diciembre de 2022

LXXVII. Unio ecclesiae de Benavarre ad ecclesiam Rotensem, an. MCXXXVI. (1136)

LXXVII.

Unio ecclesiae de Benavarre ad ecclesiam Rotensem, an. MCXXXVI. (1136) (Vid. pág. 204.)

Ex archiv. ecclesiae Rotensis. 

In nomine Domini nostri Jhesu Christi ego Ranimirus Dei providencia Aragonensium Rex facio hanc cartam donacionis et auctoritatis Domino Deo et Sancto Vincentio, et Beato Raimundo et vobis Don Ramon Martin. Placuit mihi libenti animo et spontanea voluntate, et propter amorem Dei et de illo Episcopo Domno Gauzfredo, et de Ramon Oriol suo Archidiachono qui mihi inde rogavit. Ideo dono et concedo ad praedicto Sancto Vincentio, et Beato Raimundo illam ecclesiam de Banavar soluta mente tota ab integro, et concedo et affirmo ad praedicto Ramon Martin ut teneat ipsa abacia omnibus diebus vitae suae, et post obitum suum ille de suis consanguineis cui eam ipse dimiserit cum consilio et laudamento de illo Episcopo et Archidiachono, et de suis vicinis. Et hoc donativum et auctoritatem laudo et affirmo et non sit magis demandata per capella in secula seculorum. = Signum + Regis Ranimiri.

Facta carta era M.C.LXXIIII in mense maio in Sancto Vincentio ante capella regnante me Dei gratia Rex simul cum coniuge mea Regina Agnes in Aragono et in Superarbi atque in Ripacurcia, Episcopus Dodo in Oscha, praedictus Domnus Gauzfredus in Rota, Comite de Paliares in Fonte tova et in Lozars, Pere Mir in Via campo et in praedicta Benavarr, Pere Ramon in Capella, Pere Gozpert in Sancto Stephano, Gombald in Sadarrue (Sadarrué). = Ego Ximinus scriptor Regis hanc cartam scripsi, et de manu mea hoc signum feci.