Mostrando entradas con la etiqueta almum. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta almum. Mostrar todas las entradas

sábado, 30 de julio de 2022

Tomo 6, apéndice 30. D. Olivae Auson. episcopi et abbatis Rivipollensis carmen in laudem monasterii Rivipollensis

XXX. 

D. Olivae Auson. episcopi et abbatis Rivipollensis carmen in laudem monasterii Rivipollensis, editum post annum MXXXII (1032). (V. pág. 191.) 

Ex bibl. Rivipoll. cod. n. 57. MS. sec. XI. 

Hoc adiens templum genitricis virginis almum, 

Fac venias mundus, humili spiramine fultus. 

Hic Deus est rector, templi servator, et auctor: 

Emicat egregius, radians ut sol, Benedictus, 

Cuius ad aethereum perducunt dogmata regnum. 

Poscimus hunc patrem nosmet dominumque potentem, 

Praestet opem, miseris prebens solatia cunctis. 

Presul Oliva sacram struxit hic funditus aulam; 

Hanc quoque perpulcris ornavit maxime donis. 

Semper ad alta tulit, quam gaudens ipse dicavit. 

Est hic et Arnulphus arum qui prima domorum 

Menia construxit, primus fundamina iecit, 

Sedis et egregie praesul rectorque Ierundae

Quintus in hac aula Guidisclus praefuit abbas. 

Claret post sextus Sen dictus nomine fredus

Septimus ipse sequor, qui nunc sum carminis auctor.

Conditur hic primus Guifredus marchio celsus,

Qui comes atque potens fulsit in orbe manens; 

Hancque domum struxit, et structam sumptibus auxit:

Vivere dum valuit, semper ad alta tulit; 

Quem Deus aethereis nexum sine fine coreis 

Annuat in solio vivere sydereo. 

Hic dominus patriae recubans, praesulque Ierundae,

Abdita Felicis prodidit ossa pii. 

Dictus in hoc euvo patris de nomine Miro,

Aeveat hunc regnum Christus ad aethereum. 

Huius et annexo genitor tumulatur in antro

Miro, sed ipse comes, clara patrum soboles. 

Hinc comes egregia princeps ac conditur urnâ 

Nomen Ave referens, prolis honore vigens: 

Stemate sceptrigero potiatur munere divo, 

Eruit supliciis, polleat aucta bonis; 

Hic Ermengaudus Sunieri nobile pignus,

Perditus, heu, gladio, ac requiescit humo. 

Hunc fera mors rapuit, quae nulli parcere novit;

Parce, Deus, famulo, conditor alme, tuo. 

Post quoque Guifredus crudeli morte peremptus,

Nobilis atque comes, quem tulit atra dies, 

Hoc iacet in tumulo compressus cespite duro:

Confer opem misero, Christe Deus, famulo. 

Contegit hic tumulus Sinfredi nobile corpus,

Qui comes egregius splenduit atque pius: 

Bellipotens, fortis, metuendus, et acer in armis,

Terribilis reprobis, et decus omne suis. 

Quisquis ades, lector, suplex dic: parce Redemptor

Hunc miserans famulum fer super astra tuum.