XXXIV.
Judicatum pro Dodone, Abbate Campirotundi et Seniofredo Abb. S. Laurentii de Baga. DCCCCLXXXVIII. (988) (Vid. pág. 117.)
Ex autogr. in arch. monast. S. Petri Campirotundi.
Notitia per Adortanem judicum facta ante Domno prefulgidoque Olibano Comite, a cuius presentia residebant sacerdotes, id est Balderico et Balasco, et judices id est Aurutio et Seniuldo et Marco presbiteroque et judice, maioresque natu id est Guandalgaudis Vices Comitis et Auriolus (Oriol) et Bonefilius et Tetbertus et Wilabertus et Raudegarius et Tassio et Fredolo et Amalrigo et Arnallus et Ervigius et aliorum multorum bonorum hominum qui ibidem aderant, ubi venerunt Abbates coenobiis illis, id est Dodo Abba coenobii Sancti Petri Campo rotundo et Durando monaco qui et mandatarium Abbatis Seniofredi monasterii Sancti Laurentii de Bagazano altercantes in alterutrum de ipsa densicula quod et rustice nuncupatur bosco, qui sistitur infra termines de ipsa oliva atque de Bestracano: ex utraque parte preferentes testes vel scriptis quod condam Domnus Bonefilius Comes qui et Episcopus instituit singulis ob remedium animae suae unusquisque eorum adserentes ecclesiae matris meae cessit similiter et mei ecclesiae matris cessit, de fines ac terminio Olivae est, et alius non ita sed de Bestrecano (Bestracano). Et ideo superflue excusantes lex pro petra corripit ut omnis improbitas facillime coerceatur. Aeterno et enim Deo arcanoque consilio humanae fragilitatis consulis concreto limo hominem formavit, cuius ex costa adjutricem parem definxit, scilicet ut quem decora similitudo extollebat dierum ac temporum solitudo longe protensa non terreret. Nam quamdam ex hinc causa exigente quogente taliter coelitus sententia per eosdem jam terra incolita esse videtur: ac denique adveniente in orbe Spiritu Sancto fabricatoris Noe plasme suae agnito verbis tantum modo adorato, ast facultatibus diversis sanctis suis baselisci diutius honorato, et utique congruum quia ipse qui largitus maiora non est in abolitione eorum peccata resistendo minora. Idcirco magnum est titulus donationis quod nemo potest inrumpere actum largitatis quod promisit condam supra scripti Antistis animo et expontanea sua, nullus quogentis imperio, nec suadentis ingenio, sed quod fecit libenter debet amplecti, sed hac de re crebrius arbitrali sumus et nullo modo arbitrari quivimus, cuius propriae sit causae quia densis lato non definivit propriae cuius fieret densa. Igitur et nos ac denique licet statuta nascendi tempus et finem quam unusquisque transeat ignoramus sed ut sors nobis praestat et ut aetiam aput hominibus laus largiatur, congruit nobis terminum consultissimum ponere secuturis, ut deincebs vel amodum quieta maneat eorum altercatio, et tunc unusquisque quod nunc hic decreverimus suo debet vindicari dominio. Ordinamus denique medietatem ipsius densae (bosch, bosc; bosque) uni ecclesiae, et medietatem alteri perpetim utrisque habitura. Quisquis autem suprastitiosus amodo vel ad futurum extiterit, non valeat eius fabella quamvis pulcra, sed inanis et absque profectu permaneat, et insuper componat in vinculo a partique nostrae auri libras II et in antea hanc sanctionibus nostrae omne per evum valitura stabilique sanximus. Facta notitia cautionis XIII kalendas decembres anno I regnante Ugone Rege. = Oliba Comes gratia Dei ss. = Sig+num Guandalgadis Vices Comes. = Sig+num Auriolus. = Miro ss. = Sig+num Bonefilio. = Sig+num Arnallus. = Sig+num Ato. = Sig+num Fruila. = Sig+num Oliba medicus. = Sig+num Ansulfus. = + Aurucio ss. = Eroigius presbiter quodnomento Marco, qui et judex qui haec scripsi et sub+scripsi die et anno quod supra.
