LXII.
Charta consecrationis ecclesiae S. Stephani prope fluvium Isavena (Isábena), an. DCCCCLXXI. (971) (Vid. pág. 182.)
In nomine Dei Patris Omnipotentis et Individue Trinitatis.: ego Unifredo misericordia Altitonanti qui sum Comitis, et coniux mea nomine Tota, expuncxit me Deus et trina Maiestas ut hedificem ecclesiam in onore Domini nostri Jhesu Christi et ad nomina Beati Stephani Prothomartiris atque Levitae et est in comitatum Ripacurciense prope ipsum abne quae vocitatur nomine Isavena et sic hedificavi jam dicta ecclesia quae superius est nominata, pro anima mea et pro animabus parentum meorum atque omnium fidelium defunctorum. In anno Incarnationis Domini nostri Jhesu Christi DCCCCLXXI venientem super nos beato Audesindoque Presule (Audesindo, Odesindo), et sic hedificavi illa ecclesia Sancti Stephani quem in ipsum kastrum Beati Stephani hedificavi eam incolomitate futura adstante clero cum devotissimo populo. Ego Unifredus Comes qui sum memoria plenus, mito in ipsa ecclesia uno missale et uno leccionario et antiphonario et psalterio et alio missale et uno vestimento et unum calicem et unam crucem. Sicut autem ibi mito totum ipsum alodem qui fuit de Ezone traditore (a) chasas chasalibus, terris, vineis, ortis, cannamaribus et omnia quae habuit ab integrum.
(a) Forte Aizo ille Comes qui Carolo Magno et Ludovico Pio Imperatoribus Ausonensem urbem invasit, et Rotam destruxit. Hinc autem optime colliges Rotam hanc in Ripacurcia ab eo funditus eversam, non Rotam prope Ausonam.
Et mito unum campum in Frexaneto semen capiente VII modios. Afrontat ex parte oriente serra quae vocitatur nomine Marfai et Sarat quae vocitatur nomine Moxa per fundus pena, et una spelunca, ex parte meridie torent (torrent) quae exit denant Emeteriae Zelodoni (: Celdoni, Celedonio); ex parte ahilone (: aquilone) torent quae exit de Sarat de la Moxa. Adhuc autem mito unos molendinos quos habeo in Isavena predictae ecclesiae cum sua super posita, et cum omnibus pertinentiis suis et media insula cum suo exeo et regressio ab integro.
Et ego Arguila mito una terra in illa strata de oriente Barone, de occidente (se lee occiente) Daniel, et mito similiter uno kannamare quod habeo in Isavena ab integro, et una ciresa in illa tormosa in praefatae ecclesiae. Et ego Oriolus et Sunnarius damus Domino Deo et Sancto Stephano uno kannamare in Isavana de oriente aquale Sancti Stephani, de occidente flumen et quantum ibi visuri sumus habere, totum ab integrum damus et concedimus ibi in praefatae ecclesiae.
Et ego Bradila et Altemiro filio Jaccinta similiter damus et concedimus eiusdem ecclesiae et clericis ibi Deo servientibus medio molendino quod habemus in Isavena in loco ubi dicitur ad molendinos de illa dompna ut teneat et possideat ad propriam hereditatem. Haec omnia supra scripta ego Unifredo Comes et coniux mea Tota et alii superius nominati damus, concedimus, corroboramus, laudamus et afirmamus Domino Deo et Sancto Stephano ut ad diem judicii ac tremendae Maiestatis merces nobis ex inde crescat. Et si quis aliquis homo venerit ad disrumpendum, in quadruplum restituat et a liminibus matris ecclesiae extraneus efficiatur, et cum Juda Scariothis porcionem accipiat, et ira Dei Omnipotentis super eum incurrat: si quis sane quod fieri minime credo esse venturum. Facta cartula dotis et donacionis XIII kalendas octobris anno XVIIII regnante Leuitario Rege. = Sig+num Unifredo Comite. = Sig+num Tota coniux eius qui hanc cartam donaria scribere jusserunt et testes istius donationis firmare rogaverunt. = Sig+num Gelemundo. = Sig+num Galitoni. = Sig+num Galandoni presbiteri filio Macangoni. = Sig+num Odegero judice. = Sig+num Aimerici presbiteri. = Sig+num Altemiro presbiteri. = Sig+num Brandila (Bradila más arriba) et Altemiro filio Jaccinta. = XIII kalendas octobris dedicatio Beati Stephani Protho-martiris atque Levitae luna IIII. In Dei nomine Johannes Episcopus Caesaraugustanae Sedis vel coeterorum Sedium omnes donationes quae superius sunt praenotatas in ecclesia Sancti Stephani cuncta per jussionem meam omni tempore firmis permaneant. Facta haec firmatio XI kalendas februarias era MXVII.
Ennecgo presbiter rogatus scripsit sub die et anno quod supra et hoc signum + fecit.
