XLVIII.
Guislaberti Episcopi Barcinonensis, eiusque parentum donatio ad ecclesiam S. Michaelis in Monteserrato sitam: an. MXLII. (1042) (Vid. pág. 180.)
Ex transl. in arch. Montisserrati.
Hodierna die dilectissimi fratres Christus Dominus vos aule sue magestatis coniungi fecit. Quatinus mentibus vestris inereat quod Omnipotens Pater cum doleret mundum cenulente fraudi fore immersum, missit Filium suum de celis Dominum hac Salvatorem nostrum in huterum beate et incomparabilis Marie semper virginis ut de vera homine natus, nova daret mundo precepta, eaque duodenis irradiata fulgoribus seculo firmaret futuro. Unde contigit ut aecclesie in honorem Domini nostri Jesu-Cristi per universum fabricarentur mundum, quibus anime fidelium celeste mererentur adipisci regnum: in quarum numero extat virtutum mater ecclesia Sancti Michahelis, Archangelorum Principis, de Montserrad. qui est situs cuiusdam a Domino Wisliberto condigne summe reverentie Barchinone civitatis Presule consecrate. Damus nos Domina vice-Comitissa Rachelis cum filiis meis, hoc est, Dominus Wislibertus, Pontifex, et Johannes de ipso mont quadra I. terminata et resonant ipsi termini de parte horientis in auleo (alveo, alvo) Lubricato (Llobregat) et de meridie sicut ascendit ad ipsas pennas que vocant castro Odgario et ... sic pervadit per ipsas pennas usque in fundus de ipsa valle que vocant Foradada. Et de occiduo sic ascendit per ipsa valle iam dicta usque ad ipsa Palomera. Et pervadit ad ipso Salzil. De parte vero circii resonat ad ipsa cella, et descendit usque in terminum de Sancta Maria. Et sic descendit per ipso torrent de Vallmala usque in alvo Lubregad. Sic damus hoc quod isti termini resonant totum cum omni genere arborum. Et sic damus … capud masueria, qui fuit de honorad condam cum terras et vineas et cum omni genere arborum, et est in Amennoleles (Amendolelles) que dicunt, et affrontat de parte horientis in ipso muge vel ipsa vinea de Sancti Cucufati (Cugat). De meridie in alod de Sancta Cecilia. De occiduo in saxa qui est in torrent mal. De parte circi in strata publica vel in torrent mal. Et hec quod supra scripta sunt semper et omnique tempore stet in baglia de nos donatores vel de posteritas nostra, ita ut non liceat ibi alium senioraticum facere nisi ipsos dominos de ipsa guardia (Çaguardia). Et ego Wislibertus gratia Domini Episcopus mando simul, et excomunico ut nullus deincebs sit ausus ecclesia Sancti Mikahelis qui est sita in Montiserrati ad illius servientes qui hodie sunt aut herunt de illorum rebus injuste tollere. Si quis autem contumeliosus hegerit penna superius subiaceat, et iram Dei Omnipotentis incurrat, et cum Iudas Scharioth participationem accipiat, et unquam absolutionem nullam non accipiat.
In Patris Excelsi nomine nos jam supra dicti donatores precepta sequens et in omnibus parentes donatores sumus Domino Deo et ecclesiae Sancti Michahelis, Archangelorum Principi. Ideoque per hoc pactum conservationis et largitionis nostre donamus Domino Deo et Sancti Michahelis Archangeli hoc quod superius insertum est, et quod infra nos habet vel in antea invenerit tocius franccitatis quantum infra istos terminos sunt et iuris ejus esse debent per quecumque modum, sicuti resonat in dotalibus scripturis que fuerunt a decessoribus nostris, ut hoc donum a nobis ita factum per omnem seculum sit predicte ecclesie perpetim habendum et semper maneat incuulsum. Quod si nos donatores predicta omnia observantes aut aliquis homo sexus utriusque predicta omnia aut predictis homnibusque superius habentur inserta, disrumpere tentaverimus aut tentaverit, nil valeat: sed primum iram Dei incurrat et insuper hec omnia superius inserta, maneant inconvulsa per nunquam tempora finienda. Hacta sunt hec XIIII. kal. iunii anno X regni Henrici Regis. + Wislibertus gratia Dei Episcopus. = + Udalardus Vicecomes. = Sig+num Rachelis Vicecomitissa. = Sig+num Johannem Udelard. = Pontius Michahelis vel sacerdos qui hec omnia scripsit et die et anno que supra.
Petrus dictus sacerdos qui hoc translatum fideliter transmutavit utpote in originali carta continebatur VIII. kal. maii anno Domini MCCXXVIIII. (Traslado de 1229; original de 1042, año 10 del rey de Francia Enrique)
