Mostrando las entradas para la consulta desiderio ordenadas por relevancia. Ordenar por fecha Mostrar todas las entradas
Mostrando las entradas para la consulta desiderio ordenadas por relevancia. Ordenar por fecha Mostrar todas las entradas

miércoles, 2 de noviembre de 2022

XVIII. Carta restaurationis et dotationis Ecclesiae Collegiatae S. Mariae de Organniano an. MXC. (1090)

XVIII. 

Carta restaurationis et dotationis Ecclesiae Collegiatae S. Mariae de Organniano an. MXC. (1090) (V. pág. 57.)

Ex autogr. in arch. Eccl. S. Mariae de Organniano. 

Regnante in perpetuum Jesu Christo filio Dei vivi Domino nostro, anno ab eius Incarnatione post millesimum nonagesimo. Era quoque millesima centesima vigesima octava, Indictione quarta, Hebdomada mensis Junii prima ante solemne festum Pentecosten, die Cillenia. Omnipotens Deus Pater, et Filius, ac Spiritus Sanctus inspiravit in cordibus suorum fidelium piorum proborumque Principum terrae, videlicet, Guitardi, natus Isarni, necnon et Gebellinae suae coniugi venerandae, quatinus visitarent Beatae perpetuaeque Dei Genitricis Mariae aulam, et a captivitatis nexibus, quibus hucusque ab exordio sui initii connexa fuerat, solverent eam, et, secundum quod coeli Reginam decet, illam facerent ingenuam, et ab omni prorsus servitutis iugo liberam. Quae sub decreto, ac consilio Domni Sanlani almae Urgellensis Ecclesiae Episcopi olim ab Isarno proavo illius Guitardi solo tenus extitit fundata in Sigeris fluminis (Segre) hora, in valle Caboecii nuncupata, et de suis propriis donis tunc temporis ditata, et a praelibato Episcopo fuerunt sibi firmata illa dona, et condotata. Deinde post tempora longa non fuerunt habilia Isarno genitoris praefati Guitardi illius aulae edificia, et sub consilio ac praecepto Beatissimi ac egregii Praesulis Sanctae Urgellensis Ecclesiae Hermengaudi fuerunt a fundamentis eversa, et sicut nunch evidenter patent cuncta reedificata, et multo melius, quam non erant, opitulante Deo restaurata; et haec edificia ab illo Isarno fuerunt cepta et consumata, et de suis propriis largitionibus accumulata. Deinde longa post spacia, postquam Sanctus Praesul Ermengaudus ab hac patria migravit ad supera regna, et Domnus divae memoriae Guilelmus Pontifex post Domnum Episcopum Eriballum successor extitit in almae Dei genitricis Sedis kathedra, invitatus et rogatus a jam dicto Isarno venit in locum illum, el honorifice ac legitime consecravit praefatam, quam Isarnus nuper edificaverat sub honore matris Dei, aulam, atque tradidit et condotavit ei omnia cuncta mobilia seu immobilia, quaecumque a fidelibus Dei a primordio sui initii fuerunt sibi oblata, vel quocumque modo tradita, et legaliter confirmavit ea in dotis scriptura; neque praetermissit ea quae deinceps esset adquisitura, quin necteret ea sub anathematis vinculo, simili modo sicut praeterita. Qui videlicet proavi atque avii, et genitores sepe dicti Guitardi, licet propriis donis mobilibus ac immobilibus ditarent, locupletarentque praenominatam Sanctae Mariae aulam, et quamvis ore proprio sponderent inde facere, aut Monasterium de Monachis, aut Abbatiam de Clericis Deo, inibi secundum Canonicam institutionem militantibus; tamen incongrue inordinatam eam relinquerunt, quia secundum Sanctorum Patrum normam eam stabilire haud curaverunt, et quia illi propter inscitiam et incuriam prout deceret ea, quae tunc pleniter corrigere debuerant, non correxerunt, propterea in male usitato improboque tunc temporis more hucusque domum sepius dictam Dei stare permisserunt. ¡Et eheu! ¡proh dolor! Quia quae debuerat esse prorsus Domina, hucusque fuit quasi ancilla. Ac per hoc nos moderni praenotati, scilicet, Guitardus, et irremota Comes mearum rerum, quamvis indigni et ad hoc opus non bene idonei, tamen timore Dei perterriti, cordeque compuncti ac fervore Sancti Spiritus accensi, assumpto clipeo fidei, ne ultione divina queamus hoc scelere puniri, amplius non sumus passi ut Ecclesiam almae matris Domini, in quantum nostra sit potentia et virtute, sinamus inhonorari, improboque more deinceps infestari. Ideoque armati gladio verbi Dei Adalbertinum quendam dictum Clericum prius fuimus aggresi, quatenus ab infando et inlegitimo coniugio purgassemus sponsam matremque Regis coeli; et omnibus ingeniis quibuscumque quivimus apud illum agonizavimus. At frustra laboravimus, quia nulla argumentatione illum vincere potuimus; adeo erat suo ductore plenus ac robustus. Qui Adalbertinus dudum saltim per sexaginta annos praescriptam tenuerat Ecclesiam, et magno dedecore consumpserat suis cum familiis consecratum victum vestitum que Christi Ecclesiae, et uxorius preposuerat nefandam Galatheam (falta el guión, Gala + salta linea + theam) super Virginem Dei Genitricem Mariam. Nos vero nunc blandis illum sermonibus persuasimus, nunc vi ac terrore Dei coarctavimus, quatinus linqueret carnalem concubinam propter spiritualem sponsam, et linqueret luteam domum propter coeleste regnum, et commutaret rem temporalem et perituram saltim in ultima aetate propter felicissimam et aeternam gloriam, et semper apud Sanctam Mariam staret, ubi nihil ei deficeret donec carne viveret. Sed hoc invenire nequivimus; tantum apud illum non pugnavimus. Ad ultimum quia vidimus, quod nihil prevaluimus, eum oravimus ut saltim nostrum nobis linqueret honorem cum omnibus rebus sibi jure competentibus; qui hoc nullo modo acquievit, sed tandem nobis ait quod secundum sententias Sanctorum Canonum, ac decreta Romanorum Pontificum satisfaceret nobis. Nos autem illi respondimus, quia hoc nisi coacti non faceremus, sed pacifice nobis responderet, quia nos nullum praeiudicium illi facere volebamus; et hoc ipsum nulla ratione apud illum adquirere potuimus. Interim dum haec agerentur, et nimia anxietate animi nostra corda agitarentur, aliud accidit nobis periculum, quod fuit nostrum magnum dampnum. Quia archa, quae erat in praefata Ecclesia, qua continebantur cuncta Ecclesiae ornamenta, nostro peccato, nescimus quo pacto, aut quo ingenio, nocte fuit ab igne combusta, et in ea omnia quae continebantur, fuerunt miserabiliter absque ulla reservatione consumpta, codices omnes atque superaltaria, scripturas de omnibus alodiis quaecumque habebat, et usque hodie adquisierat Ecclesia illa, Ecclesiae dotalia, et vestimenta Sacerdotalia, necnon et superpellicia; et nil evasit quin consumeret ignis preter Ecclesia paupera. Et inter utrasque anxietates, atque inter utraque tentationum discrimina adeo nostra fuerunt conturbata corda, ut pene caruimus sensibus, et ecclesiastica cura. Tamen recordati post longa et innumerabilia suspiria, dolore cordis intrinsecus et extrinsecus tacti, non nostra sponte, sed coacti invitavimus suplicando et omnimodis obsecrando Archidiaconos et Canonicos Sedis Urgelli, Canonicosque religiosos Sanctae Mariae Celsonae, et religiosos Canonicos Cardonae; et omnes hii convenerunt in unum ante nos in praelibato Sanctae Mariae Organnani claustrum, quo interfuerunt suprafati religiosi, et illius clericos loci, et Domnus Ennego Prior Sancti Andreae, et ex laicis Domnus Bernardus Trasuarii, Arnallusque Guilaberti, et Guillelmus Arnalli, atque Guillelmus Riculphi, et alli nonnulli, in quorum praesentia fuerunt valde discussa Adalbertini praefati negotia. Et licet diu recalcitraret, et sui evasionem periculi ardentissime quaereret; tamen secundum sententiam Sanctorum canonum et Decreta Romanorum Pontificum fuit inibi omnino convictus, et cum omnibus rebus quaecumque habuit pater illius, et cum omnibus rebus mobilibus et immobilibus, quaecumque ille quocumque modo habuit a die sui hucusque ortus, ut veniret in potestatem Sanctae Mariae et eius fieret servus, fuit omnino adiudicatus. Qui cum sententiae (pone sententias) suae dampnationis audivit, illico (pone ilico) eas veras proculdubio recognovit, et sua sponte, nullo modo coacte, concubinam carnalem dereliquit, et nexo in gutture fune, nullo illum cogente, coram omnibus servum Sanctae Mariae se tradidit, et honorem illum ex integro reliquit, atque scripturam de omni alodio, quodcumque ille et pater illius umquam usque hodie habuerunt in omni Urgello, tam de emptionibus, quam de plantationibus, et de aprisionibus, excepto solo illo alodio, quod advenerat ei ab avo, quod reliquimus ei intuitu miserationis, cum medietate ex omni suo mobile, scribere praecepit; quam sponte propria manu firmavit, et super altare Sanctae Mariae illam posuit; et sic Sanctae Mariae suaeque canonicae jure perpetuo habendum contradidit. Si quis sane requisierit, cur ita fuit judicatus, sciat quia pater illius cum omni sua hereditate Sanctae Mariae fuit oblatus, et ad eius titulum ordinatus, et quamdiu vixit fuit suus clericus, et in hoc proposito permanente patre, fuit Adalbertinus inlicite genitus; ideo fuit sic judicatus. Ideoque nos superius dicti Guitardus videlicet cum conjuge, propter has superius comprehensas infestationes et controversias, et quia metuimus ne repentinus preocupet nos interitus, haec negotia prolongare amplius noluimus; sed sub assensu et imperio Domni Sanctae Ecclesiae Urgellensis Pontificis Bernardi, cunctorumque Archidiaconorum et Canonicorum Sedis Urgelli, Fulchonisque religiosi Proconsulis Cardonae, et religiosorum Canonicorum Sanctae Mariae Celsonae, cunctorumque sublimium virorum, tam religiosorum quam laicorum in omni Urgellico solo commorantium cupimus praelibatam Ecclesiam stabilire secundum institutionem sanctorum Canonum, et ut deinceps inibi degentes vivant et militent Deo secundum vitam Apostolorum, et secundum instituta Beati Augustini, et Sanctorum Patrum. Et ideo nos ambo praefati Guitardus cum coniuge, una cum semel dicto Domno ac venerabili viro Pontifice Bernardo pari voto et communi sensu tradimus, et per hanc dotem restauramus atque condotamus eidem Ecclesiae eiusque canonicae omnia alodia, possesiones, et praedia quaecumque olim ab aviis et proaviis, genitoribusque nostris, aliisque Dei fidelibus pro animarum suarum redemptione usque hodie a die qua sumpsit edificiorum exordia, quocumque modo, votive ac potentialiter sibi fuerunt collata, et ea quaecumque deinceps usque in aeternum erit undecumque acquisitura. In principio namque huius largitionis eidem Ecclesiae eiusdemque canonicae pro animarum nostrarum parentumque nostrorum redemptione tradimus et condotamus Ecclesiam Sancti Christophori de Aris cum tertia parte de decimis illius, et cum omnibus primitiis illius et oblationibus ac defunctionibus, et omnibus suis alodiis, sicut proavus meus Isarnus ab integrum hoc sibi tradidit, et condotavit. Simili modo tradimus et condotamus ei Ecclesiam Sancti Michaelis de Vilaris cum tertia parte de decimis, et cum omnibus primiciis suis, et oblationibus, ac defunctionibus, et alodiis suis, quam ipse Isarnus sibi dedit. Similiter ei condotamus Ecclesiam Sancti Martini de Spodilia cum tertia parte de decimis omnibusque primiciis suis, et oblationibus ac defunctionibus cunctis, et alodiis, sicut praefatus Isarnus ea sibi dedit. Simili modo condotamus ei tertiam partem de decimo de Villa Puioli, et de Villa de Amigdala (Almendra, Ametlla, Amela), et de Villa Serrae, et de Villa Puiali, et de Villa Organiani, et de Villa de Casclis, et de Villa de Fontanedi cum omnibus illarum Ecclesiolis, omnibusque illarum primiciis, ac oblationibus et defunctionibus cunctis, ac operibus et alodiis quae in praefatis locis habet Sancta Maria, et frequentationibus suae Ecclesiae; quae cuncta illi dedit praefatus Isarnus, eique condotavit apud Domnum Sallanum praelibatum Episcopum. Et cuncta haec praenuntiata habeat praedicta Sanctae Mariae Ecclesia eiusque canonica omni tempore absque districtu et vinculo ullius hominis aut feminae, et sine ullo servitio, quod non faciat ulli inde, nisi ad Sedem Sanctae Mariae faciant duos Sinnodos in anno, sicut constituit ipse Domnus Sallanus Episcopus, et habeat hoc sub senioratu Senioris Caboetii. Praeterea tradimus et condotamus eidem Ecclesiae eiusdem canonicae Ecclesiam Sanctae Fidei cum quantocumque hucusque conquisivit, et deinceps acquisitura erit usque in finem mundi; et condotamus atque ab integrum tradimus saepius dictae Ecclesiae et eiusdem canonicae omnem Villam de Fontanedi (Fontanet) cum omnibus hominibus commorantibus inibi, et deinceps usque in eternum in ea moraturis cum omnibus servitiis illorum et sensibus et operibus cunctis et totum quidquid facere deberent ulli homini de Villa illa, et de terminis illius, hostes, et mandata, et districtos, totum quantum facerent ulli homini, excepto duas partes de illorum decimo, sicut fuit ibi donatum a genitoribus nostris, quibus sit beata requies, et a memetipso Guitardo. Et insuper addimus eidem Ecclesiae, eiusdemque canonicae illam aquam quae venit de Fontanedi fonte (fuente, fontana de Fontanet), quam pater meus Isarnus dedit ibi, et per scripturam sua manu firmatam contradidit voluntarie sibi. Et adhuc addimus ei omnem Villam de Casellis cum omnibus hominibus habitantibus in ea, et cum omni illorum servitio quod facere debent homini ulli, excepto duas partes de illorum decimo. Et in Aris confirmamus ei duos mansos cum hominibus ibidem commanentibus, et cum omnibus illorum servitiis, et condotamus ei Capellaniam illam de Castellione etc... (en cursiva) Multa hic praeterea inseruntur dona, quibus parum, aut nihil proficit historia. Deinde sic prosequitur: Quae cuncta alodia, possesiones ac predicta mobilia atque immobilia superius tetro elemento specialiter et generaliter praesenti in pagina notata, nominata, et indicta, quae ab avis et proavis, genitoribusque nostris, et a nobismedipsis, et ab aliis Dei fidelibus, quocumque modo cum scripturis aut absque scripturis, praelibatae Ecclesiae eiusque canonicae dictu vel factu votive ac potentialiter ab exordio quo caepit edificii initium usque hodie pro animarum suarum ab averni ignibus liberatione, fuerunt oblata, et pro suarum votis cordium Sanctae Dei matris eiusdemque canonicae consecrata, et quaecumque deinceps ab hodierno die usque in aeternum quocumque modo a quibuscumque Dei fidelibus ultro pro animarum suarum remissione, aut pro quacumque tribulatione fuerint sibi collata, nos ambo sepissime suprafati, videlicet, Guitardus et comes mea sepe fata Gebelina, simul apud Domnum supra notatum, egregium catholicumque Praesulem almae Mariae Sedis Urgelli Bernardum pari voto ac communi sensu pro nostrarum culparum, parentumque nostrorum absolutione, et pro coelestis regni desiderio, quod Beatae Dei genitricis interventu post praesentem temporalemque vitam valeamus adquirere, irrevocabiliter tradimus et condotamus praefatae Ecclesiae Sanctae Mariae eiusdemque canonicae perpetualiter ad habendum absque blandimento et dominio ullius viventis hominis, cuiuscumque sit dignitatis aut mediocritatis aut parvitatis, nos exceptis, posterisque nostris. Quicumque ea, quae praemissimus, pro sui delicti remissione, et pro Omnipotentis Dei timore deinceps pleniter observaverit, et nullo modo inibi aliquid conturbaverit, sed pro Dei amore huius rei propagator et patrator existere curaverit, gratiam Dei Omnipotentis acquirat, praesentemque vitam absque ullo discrimine transeat, post hanc coeleste regnum sine fine possideat. Nos vero ea cuncta, quae superius impressimus, nominatimque nuncupavimus, sic ordinamus, et praedictae Ecclesiae eiusdemque canonicae connectimus, ut ab hodierno die usque in eternum neque nos ipsi, neque posteri nostri, neque ullus homo nobili, aut vili persona utriusque sexus masculini seu faemenini ausus sit ea divellere, vel vastare, aut surripere, aut invadere, aut in quoquam infestare, aut inhonorare. Si quis sane, quod absit, et quod non optamus, ausu temerario, instinctu diabolico, quocumque commento huius rei violator, aut temerator extiterit, aut quocumque ingenio convellere aut invadere, aut depopulare, aut deteriorare ea molitus fuerit, in primis iram Dei vivi incurrat, et cum proditore Juda, qui prius vir apostolicus, postea vilis apostata factus, luat penas in infernum damnatus, ibique in profundum stygii stagni (estany : estañ : laguna o estanque Estigio) demersus perpetualiter rotet eum per sonantia stagna vortex sulfureus; et insuper sit anathema et sacrilegus donec ad satisfactionem veniat, et res Ecclesiae in quadruplum sibi reddat, et secundum sanctorum instituta canonum poeniteat. = + Gitard Senior. = + Signum Gebeline: nos ambo accensi coelestis regni desiderio hanc dotem scribere oravimus et ardent animo eam confimavimus (confirmavimus), et firmare eam aliis rogavimus. = Sig+num Isarni Guitardi. = Sig+num Guillielmi Guitardi. = Sig+num Raimundi Guitardi. = Sig+num Mironis Guitardi. = Sig+num Raimundi Guillermi de Taus = Sig+num Arnalli Raimundi. = Sig+num Guillermi Arnalli. = Sig+num Guillelmi Riculfi. = Sig+num Berengarii Gauzeberti. = Sig+num Guillelmi Guitardi (el anterior es Guillielmi). = Sig+num Arnalli Gauzefredi. =  Sig+num Mironis Arnalli. = Guillelmus Arnalli Archidiaconus. = Miro Erimanni. = Berengarius Raimundi. = Petrus Canonicus Celsonae. = + Arnallus Mayoli, hac si indignus Canonicus. = + Bernardus Episcopus. = + Fulchone Vice-Comes. = + Petrus Abbas Sancti Saturnini coenobii subscribo. = Guillelmus Reimundi caput scolae subsc. = Miro Sacerdos. = + Guadallus Sacricustos. = + Raimundus Praesbyter. = + Stephanus Levita. = Lator legis ac juris Ermengaudus hanc à sumo usque deorsum scripsit dotem a praefatis Principibus jussus cum litteris suprapositis peractis XXIIII versibus et in epylogo solitum hoc + signum impressit libens ac devotus, in anno, et mense, ac die quo superius. = Raymundus Cardonensis Canonicus. 

jueves, 11 de agosto de 2022

XXIII. Consecratio Guislaberti episc. Barcin., et ecclesiae S. Petri de Portella,

XXIII.  

Consecratio Guislaberti episc. Barcin., et ecclesiae S. Petri de Portella, tum et institutio confratriae in eadem, anno MXXXV (1035).: acta denique cuiusdam concilii Narbonensis. (V. pág. 117.) 

Ex autogr. in arch. monast. S. Petri de Portella. 

Anno Incarnationis dominice XXXV. post millesimum, era M.LXXIII, indictione III, epacta XX, XI. Kal. Octobris, anno V. regni Aienrici regis, convenerunt in unum in Dei Omnipotentis nomine Wifredus Sancte Narbonensis ecclesie archiepiscopus, ac nobilissimus antestis Ermengaudus, necne Guifredus episcopus Carcasonensis, ut consecraret episcopum Barchinonensem nomine Guilabertum, in cenobio Sancti Petri Frontenianensis, et consecraverunt eandem ecclesiam in honore Domini nostri Iesu Christi, et beati Petri apostolorum principis, ac Sancti Iohannis Bastiste (Baptista, Babtista, Bautista), simulque beati Martini confesoris Christi. Extulerunt autem eundem locum consecrando, et grates Deo rependendo, attollentes supra sidera, et dotaverunt eamdem ecclesiam fideles et proceres, qui ad dedicacionem venerunt, de rebus sibi a Domino conlatis, prout continent scripture ab eis condite. Nos ergo iam dicti pontifices confirmamus supra dicto cenobio quidquid constructores, idest, Wifredus, et mater eius Doda, necnon uxor eius Ermetruitis, eidem loco quoqumque modo profligaverunt, vel quidquid fideles pro Dei amore ibidem contulerunt. Quam conscriptionem manibus nostris firmatam manibus praedicti Wifredi tradidimus, ut nostro iussu obediens, futuro in concilio Narbonensi illam deferens, omnibus coepiscopis illic venientibus ostentet, quatinus quod a nobis nunc est estabilitum, illorum omnium afirmacione sit roboratum. Constituo etiam inter ea ego Ermengaudus praesul sedis Urgelli, cum domno archiepiscopo Narbonensi, aliisque episcopis michi consencientibus, ut quicumque homo vel femina ad iam dictum cenobium Sancti Petri venerit, vel ad ipsam ecclesiam, atque ad alia opera ex suo proprio avere aliquem adiutorium fecerint in pane et vino, auro et argento vel aliis rebus, ab Omnipotentis Christi dextera absolutus permaneat ex omnibus maioribus peccatis, unde penitenciam abet. Si quis vero ad ipsam caritatem, que vulgo fratrias vocant, bono animo pro Dei amore convenerit, vel adiutorium ibi fecerit, seu candela per se vel per sum nuncium direxerit, similiter in Christi regno a ianitore regni celorum introductus, permaneat absolutus ex omnibus peccatis, unde penitentiam accepit, quantumque ad nos ex nostra parte attinet, totum indulgimus. Si vero aliquis in hoc sanctissimo conventu adiunctus, in propria domo aut alicubi morte fuerit preventus, constituimus ut, si fieri potest, omnes alii fratres occurrant, maximoque cum honore a confratribus deductus cum missarum sollempniis in praedicto cenobio honorifice sepeliatur, sive dives, sive pauper sit. S¡ vero indigens fuerit in tantum ut indigeat victu atque vestitu, aut certe fuerit infirmitate detentus, non neglegatur ab aliis confratribus, sed unusquisque per se aut per suum nuncium visitare curet fratrem infirmum usquequo avidius sanetur. Ut autem quis fuerit morte preventus, unusquisque ex habitatoribus huius loci in conventu monachorum annumeratus III missas in conventu celebratas, unusquisque presbiter XXX narium pro eo curet expleri. Si vero clericus fuerit, qui propriam ecclesiam teneat, et honore sacerdotali sit fultus, III tantumodo missas cantare studeat. Si autem clericus tantum, et non sacerdos fuerit, tria psalteria pro excessu fratris decantet. Enim vero si frater in longinqua regione obierit, et non potuerit corpus ad hunc monasterium deportari, statim ut eius transitus omnibus fuerit (cognitus), hoc quod statutum est, peragatur pro illius anima, et in adiutorio iam dicte ecclesie dimittat unusquisque homo vel femina unum solidum, qui vulgo dicitur grossum. Si ergo pauper fuerit, ut hoc ipsum non possit abere, quantum vires sufficierint, tantum ad iam dictam operam dimittat. 

Huic institutioni statim in eadem charta adnectitur subsequens decretum concilii Narbonensis. 

Sancta Synodus apud Narbonam celebrata X. et VII. episcoporum, presidente domno archiepiscopo sancte Narbonensis ecclesie Guifredo, atque sanctissimo sancte Arelatennensis ecclesie Raiamballo, dilectissimis filiis et fratribus catolicae atque appostolicae matris ecclesiae subditis, sacreque fidei religione instructis, omnibus videlicet hanc nostre institutionis decreta ceruentibus, benedictionis divine donum, et cum sanctis perpetuum regnum. Notum facimus dilectioni vestre, quoniam adiit nos quidam illustris vir Guifredus nomine, petens confirmari a nobis ea quae cenobio beati Petri apostolorum principis a se suaque genitrice amore Dei constructo fuerant tradita atque concessa iure hereditario, quaeque fuerant adquisita adquirendaque alicuius dono. Nos vero petitionibus illius faventes, et Santorum Patrum precepta servantes decernimus, iustoque indicio agendum putamus, ut cuncta que illius cenobii sunt iuris, inconvulsa permaneant, atque integra nostrâ auctoritate confirmata. Interdicimus itaque atque obtestamur omnes, ut nemo aliquando presumat, neque ipsius Guifredi filii, neque quisquam sui generis futuris veniens temporibus, quicquam abstraere, tollere, minuere, disrumpere ex his quae supra dicto debentur cenobio. Si qui autem nostris praeceptis paruerint, et ammonitionibus obtemperaverint, Dei nostri gratiam eos cupimus consequi, et eterne retributionis gaudiis ditari. Qui ergo, quod nolumus, contemptores huius sancte institutionis extiterint, et nostrarum precum vocibus non obedierint, noverint se Dei Omnipotentis, et Sanctorum omnium illius iudicio damnari, et nostri excomunicatione conventus a cetu fidelium cunctorum separari, donec digno satisfactionis munere spem consequatur venie. Hec autem ut diligentiori, et ampliori firmentur decreto, manibus nostris firmavimus, et cunctis coepiscopis nostris firmandum mandavimus. 

Et ego Wifredus sancte prime sedis Narbone archiepiscopus, cum sanctissime vite merito sancte Arelatensis ecclesiae Raiamballo episcopo, cum aliis coepiscopis X et VII in concilio Narbonensi congregatis, rogatu Guifredi venerabilis viri, qui iam dicti loci noviter fundator extitit, pro Dei amore et beati Petri apostolorum principis honore, facimus constitucionem prephato loco, ut quicumque homo vel femina iam dictam institucionem domni Ermengaudi episcopi Urgellitani obaudiens, ad iam dictam fratriam venerit, sicuti prelibatum est, pro remissione suorum peccaminum, vel ad iam dictam ecclesiam ex rebus propriis, vel in lumine ecclesie adiutorium fecerit, quantum unius denarii precium potest estimari, de parte Dei et nostra maneat absolutus de I. ex maioribus peccatis, quod plus timet, et unde maiorem penitentiam abet. Constituimus etiam ut in diebus XL.e quicumque fidelium ibi usque in Pascha in servicio Dei perseveraverit, et lampada eius tota XL.a in ecclesia beati Petri apostoli arserit, sive ille qui toto tempore XL.e aliqua necessitate constrictus ibi perseverare minime potuerit, et tamen lampada ipsius per totum tempus XL.e in prephata ecclesia competenti tempore arserit, si penitentiam trium vel duorum aut certe unius diei tenuerit pro amore Dei et honore Sancti Petri, ex tribus vel duobus unum diem usque in capud XL.e, solvimus. Si quis autem pro remissione peccatorum in penitentiam abet, ut ad ecclesiam Sancti Petri Rome cupiat pergere, et ad iam dictum cenobium Sancti Petri peregrinus cum propria candela septies venire studuerit, tantum illi prossit, quomodo si longi itineris peregrinationem tenuerit. Qui vero ad iam dictam ecclesiam tres magistros (sic) vel certe duos XL.e diebus in pane et vino atque redemptione detinuerit, tantum mercedis accipiat, quantum si sancti sepulcri desiderio ductus, illic pergere voluerit, et gratiam Dei promereatur, et apostolicâ benedictione roboratus, nostrâ omnium adfirmatione et absolutione solvatur. Amen. Ermengaudus gratiâ Dei Urgellensis epus SS. (ab anno 1010 ad 1035.) = Guifredus Narbonensis ecclesiae epus SS. = Raiambalo (Riamballo antes) archiepiscopus Arelatensis +. = Stefanus epus Atensis +. = Willelmus epus Agatensis +. = Oliva epus Ausonensis + (ab anno 1018 ad 1046). = Raimundus gratiâ Dei Ausonensis epus (a 1110 ad 1146). = Bernardus epus Coseranensis +. = Arnallus presul + Tolosa +. = Wifredus praesul Carcasonensis + (ab an. 1031 ad 1054). = Ugo epus ecclesiae Uzetensis +. = Barnardus (sic) epus Comeniensis +. = Barnardus Lutevensis epus +. = Arnallus epus Magalonensis +. = Berengarius epus Elnensis +. = Froterius epus Nemaucensis +. = Petrus epus Cabalonicensis +. = Berengarius archiepiscopus Terragonensis + (a 1174 ad 1194). = Petrus epus +. = Bernardus Bitterrensis ecclesiae praesul +. = Willelmus gratiâ Dei Ausonensis ecclesiae + (a 1046 ad 1075). = Bertrandus epus Barchin. confirmat (a 1086 ad 1095). = Guislibertus Barchin. praesul (a 1035 ad 1065). = Berengarius Dei gratiâ Gerundensis epus (a 1051 ad 1093). = Remundus epus Rotensis SS (a 1076 ad 1094). = Guillelmus gratiâ Dei Urgellitanus praesul, qui haec statuta auctoritate episcopali confirmat (a 1040 ad 1075) = Arnulfus epus (certe Rotensis ab ann 1025 ad 1067.) = Dalmacius archiepiscopus Narbonensis. = Fulconi gratiâ Dei Barchinon. epus (a 1095 ad 1099.) = Raimundus Dei gratiâ Ausonensis epus (a 1186 ad 1194). = Petrus Ausonensis epus (a 1147 ad 1185.) = Datum per manus Bonifilii notarii die et anno prefixo. = Oto indignus gratiâ Dei tamen Urgellensis epus (a 1095 ad 1122.) = Bernardus gratiâ Dei Urgellensis epus (a 1142 ad 1162.) = Ego Bernardus Rogerii licet indignus Urgellensis ecclesiae epus hanc confratriam ex parte Dei et nostra laudo et confirmo (a 1163 ad 1166).

lunes, 28 de noviembre de 2022

Tomo 13, apéndice de documentos, 1-10

I.

Notitia judicati super villam de Bascara in favorem ecclesiae Gerundensis. (Vid. pág. 11.)

Ex Lib. virid. Capit. Gerunden. fol. LI. collat. cum Capitul. Reg. Franc. ap. Baluz. (Baluzio) app. num XXXIV: et cum Dorca Hist. SS. MM. Gerund. pag. 314.

Condiciones sacramentorum atque exordinationes de missos gloriosissimos Domino nostro Lodovico Imperatore Nifridius Gerundensis Episcopus Christianeritem Episcopum seu et Judices qui jussi sunt de ipsos missos dirimere causas, id est, Atroarius, Cirella, Adaulfus, Calbus, Provatius, Sculpiliarius, et Romulus seu et Magnentio, Salone vel in praesentia aliorum multorum hominum qui cum ipsis ibidem aderant, juraverunt testes prolati quos profert advocatus Wadarilico Episcopo id est vicarius dicens in fatiem Godaldi pro causa unde intentio vertebatur in testes. Haec sunt nomina testium qui jurare debent et jurant, id est, Argemirus, Vitales, Cavatus, Valerius, Maurilio, Auripino, Segontio, et Eondesindo qui juraverunt dicimus per Deum Patrem Omnipotentem et per Jhesum Christum filium eius et per Spiritum Sanctum qui est in Trinitate unus et verus et ad locum venerationis Sancti Andreae quae fundata est in villa Borraciano in territorio Bisuldunense super cuius sacrosanctum altare has condiciones manibus nostris continemus vel jurando contangimus. Quia nos suprascripti testes scimus et bene in veritate notum habemus et praesentialiter fuimus, quando erat Ragonfredus Comes palatio una cum Judices dominicos Donatum et Ugabaldum in villa quae dicitur Baschara et perquisierunt terminos de ipsa villa Archas et Frixorias et Undenantes. Nos vidimus testantes in omnibus Kuetiando, Truncato, Mantildo, Oderius, Comparatus et Ababdela qui vocatur Maradon et Avenatus et testificaverunt et juraverunt et fuerunt per ipsas archas et sicxorias. Unde nos supradicti testes pedibus circuivimus et manibus nostris hostendimus signa et sic revestivit Waralico Episcopo de ipsa villa suprascripta cum terminos vel omnes fines suos a parte Sanctae Felicis beatissimi Martiris Christi Sedis Gerundensis et ea quae scimus recte et fideliter testificamur per supradictum juramentum in Domino. Latae condiciones sub die octavo XI. kalendas januarii anno IIII. imperante feliciter gloriosissimo dompno nostro Lodovico Imperatore. = Sig+num Vitales ubi juravi et subscripsi. = Sig+num Valerius ss. = Sig+num Maurilio ss. = Sig+num Aurisino ss. = Sig+num Redoratio qui hunc juramentum juramus. = Cavatus ss. = Argemirus presbiter ss. = Sig+num Godoaudi qui hunc juramentum recepi. = Sig+num Doralderius ss. = Sig+num Concordius ss. = Sig+num Teuderius ss. = Sig+num Wierati ss. = Sig+num Dompni qui interfuimus. = Marinus clericus interfuit = Veraculus interfui. = Adulfuscus interfui et ss. = Sculpilianus ss. = Pravasius. ss = Omulus ss. = Cisxila has conditiones in nostro juditio alligatas ss. = Adaulfus ss. = Magnetus Salgo qui hunc juramentum per jussionem de missos dominicos vel Judices recepi. = Riculfus qui has conditiones scripsi et subscripsi die et anno quo supra.


II.

Judicatum pro Gondemaro Episcopo Gerundensi anno DCCCXLI (Vid. pág. 14.)

Ex cartor. curiae episc. Gerund. pag. 89.

In presentia donni Gondemari Sedis Gerundensis Episcopi, Vifredo Vice comiti, Leopardi, Udesindi, Sperandei, et Calipodii Judicum, Nifridi, Isadeti, Deodigni, Sisiscli, et Petri, Sindrerii, necnon Johanni Aldesindi, Amitoni, et Melei, et aliorum bonorum hominum qui ibidem aderant recognosco me ego Dominicus et a petionibus Gondebe doni mei et advocato donni Gundemari supradicti Episcopi, unde me mallavit pro juditio hoc denegare non possum. Manifestum est quia ipsas terras vel ipso ortile quod ego teneo pro villare ad Terratellas qui est infra terminos de villaribus earum quod supradictus Episcopus ante prescriptos judices atque sacerdotes, vel spexia est de ipso torrente quod ipso villare de Terrutellas discurrit ipsas terras vel ipsos ortales pro benefitiis debet esse de sepe dicto Episcopo quartibus villa Baschara pro omnibus et per omnia. Et ea quae dico recte et veraciter me recognosco in vestra presentia. Facta recognitione sub die IIII. nonas septembris anno II. post obitum donni Lodovici Imperatoris.= Sig+num Dominici qui hanc recognitionem feci. = Sig+num Ametini. = Sig+num Melchi. Sig+num Abdesindi. = Sig+num Amalrici. = Calabodus ss. = Vulfredus ss. = Leopardus ss. = Maurellus presbiter hanc recognitionem scripsi et ss. anno quo supra.


III.

Aliud judicatum pro eodem Episcopo Gondemaro, anno DCCCXLII. (Vid. pág. 15.)

Ex Lib. virid. Capitul. Gerunden. fol. 53.

Condiciones sacramentorum ad quas in presentia domini Gondemari Sedis Gerundensis Episcopo vel per ordinationem Adalarico Comiti, Wadamiro, Carpione et Ciriaco vassos dominicos, Heldefredus, Graphyolo et Donato sacerdotum, vel Judices quod jussi sunt causas audire vel dirimere, id est, Ansemundo Vice Comiti, Trasoarius, Servus Dei, Obasio, Geruntio, Salomon, Ildesindo, Sanson, Sentrarie, Venerello, Daniel et Fortem Saione vel aliorum multorum bonorum hominum quod ibidem aderant jurant testes prolati quos profert Ansulfus quod est mandatarius supradicto Comite pro causa unde intentio vertitur inter eos. Nomina testium haec sunt: id est, Martinus, Ildericus, Givericus, Donatus, Santio, Dominicus, Maurebertus, Ricardus, Recosindus, et Germanus. Juramus in primis per Deum Patrem Omnipotentem, et per Jhesum Christum filium eius Sanctumque Spiritum quod est in Trinitate unus et verus Deus, et per reliquias Sancti Martini confessoris cuius basilica sita esse dignoscitur infra muros Empurias civitate, supra cuius sacrosancto altario has conditiones manibus nostris continemus, vel jurando contangimus, quia nos suprascripti testes scimus et bene nobis notum est in veritate de ipso pascuario vel teloneo de Impuritanense seu et Petralatense, unde intentio est inter Ansulfo et Selubane vidimus et de presentes fuimus, quando venit Guimex condam Episcopus qui fuit antecessor praedicti Gondemari Episcopi a Gerunda civitate cum gratia Domini Lodovici Imperatoris bonae memoriae et sic recepit pleniter ipso episcopatu Gerundense, necnon Bisuldunense, Impuritanense vel Petralatense una cum ipsos pascuarios et teloneos, id est tertiam partem tam de terra quam etiam de mare de ipsos teloneos quod de predictos comitatos exeunt. Unde et per jussionem predicti Imperatoris revestivit Bernardus Comes condam Gimarane Episcopum de ipso episcopatu cum tertiam partem de ipso pascuario et teloneo de Gerundense atque Bisuldunense et supervenit à Suniario Comite hic Impurias civitate et hostendit ei jussionem imperialem. Tunc statim ipse Soniarius Comis revestivit supra memorato Episcopo de ipso episcopatu Impuritanense vel Petralatense cum tertiam partem de ipso teloneo atque pascuario tam de mare quam etiam de terreno pleniter et sic vidimus predicto Episcopo condam vel suos homines terciam partem prendere vel exhigere de ipsos pascuarios et teloneos de supradictos comitatos. Et quando ipse Episcopus Guimas ab hoc saeculo migravit plenam vestituram exinde habebat de omnia quae superius sonuit una cum terciam partem de teloneo de ipsos mercatos quod in praedictos comitatos sunt. Et ea quae scimus recte et veraciter testificamus per supra nixum juramentum in Domino. Latae condiciones sub die duodecimo kalendas septembris in anno tercio postquam obiit Lodovicus Imperator. = Signum + Martini. = Signum + Iderici. = Signum + Donati. = Signum + * Guivensi. = Signum Sancti +. = Signum + Dominico. = Signum + * Ruardi. = Signum + Ricosindi. = Et signum + Germani qui hunc juramentum juravimus. Freiulfus ss. = Servus Dei presbiter ss. = * Casanatinius ss. = * Mivisarles ss. = * Nazacui ss. = Sisebertus presbiter praesens fui et ss. = Servicolus Presbiter ss. = Sclubet hic Judex ss. = Jirsyemen bia. + recepi ss. = Sarsay ss. = Wadamirus ss. = Crispio ss. = B. Quiriacus ss. = Salomon ss. = Ildefredus presbiter ss. = Vadormirus ss. = Boresindus presbiter. = ... Obafius ss. = Sanson ss. = Senarasius ss. = (se repite) Senarasius ss. = Ansemundus hic et Dominus ss. = Serba hic Judex ss. = Abraam presens fui. = (se repite) Serba hic Judex ss.= Ifosates ss.

IV.

Judicatum pro monasterio S. Quirici de Colera sub Gondemaro Episcopo Gerundensi: anno DCCCXLIV. (Vid. pág. 17.)

Ex. libr. XXIV. feudorum curiae episcopalis Gerund. ubi additur eam cartam produxisse (en el original con una s) Fr. Br. Abbatem S. Quirici de Colera pro se et suo monasterio. Porro translatum est sec. XIII. exaratum.

Mota fuit quaestio in praesentia domini gloriossimi Caruli Regis in civitate prope Tolosam in monasterio Sancti Saturnini inter domino Alaricho Comite ex una parte et Giemundo monacho et suo monasterio Sancti Cirici et Sancti Andreae sito in territorio Tolonense ex altera parte et dati Judices a dicto Carolo Rege, scilicet Guondemaro Gerundensi Episcopo, Eienrico Comite Pictavensi et Gaefero Burdalensi Comite e, Servo Dei Judex, et Petri Archilevitae Sancti Stephani Tolosae ut audiamus, judicemus ac diffiniamus hanc causam. Venit in nostra praesentia ubi dictus Giemundus monachus, et petivit dicto Alarico Comite pro suo monasterio Sancti Cirici et Sanct Andreae dicens: quod libentius avunculus meus una cum genitore meo nomine Assinario per preceptum dompni gloriossisimi Caroli Imperatoris prendiderunt primi homines Castro Tolon et fines et adjacentias suas, et tota terra illa et montaneas et valles Leocarcari, el ibi plantaverunt et edifficaverunt monasterio Sancti Cirici et Sancti Andreae et in Castro Tolon domo Sancti Martini fecerunt, et ibi villam, mansos, mansatas, vilarunculos poblaverunt, et parrochiam constituerunt, et postea nomen Petralata ibi miserunt quae antea a Paganis Tolon sive terra mortua vocaverunt. Et in tota terra illa et montaneas et valles Leocarcari villas, vilarunculos, mansos, mansatas poblaverunt, et ecclesias fecerunt, et parrochias constituerunt, habuerunt et tenuerunt et judicaverunt totum hoc predictum secundum ipsorum voluntatem per XL. annos et amplius, et ad mortem illorum totum hoc predictum dimiserunt liberi ac solidi dicto monasterio, vel ad illi qui ibi vitam monasticam vivebant. Et dum erimus ibi domini possessores post mortem illorum per X annos et amplius sic venit dictus Alarius Comes (Alaricho, Alarico) et depotestavit nos injuste, et contra lege et multas malas exacciones extorsit ab hominibus qui erant populati in omnibus dictis locis. Nos supradicti Judices interrogavimus dicto Alarico Comite quid respondit ad ea quae sibi aponunt. Ille dictus Comes ita respondit: Iste Castro Tolon cum fines et adjacentias earum, et tota terra illa et montaneas et valles Leocarcari quod iste Giemundus monachus mihi requirit pro suo monasterio Sancti Cirici et Sancti Andreae infra meo comitatu est, et debeo habere et possidere et judicari quasi res proprias de meo comitatu, et non credo ullo modo quod a divae memoriae Carolo imperatore donacio fuisset facta jam dicto Libencio Abba vel ad suo fratre nomine Assenario monacho, sive a dicto monasterio et nunc potui credere quod omnia predicta essent aprisiones de illis dictis, nec illis essent populatores de omnibus predictis locis. Nos supradicti Judices interrogavimus dicto Giemundo monacho si haberet firmas scripturas et bene corroboratas, vel testes boni testimonii ut ea quae dicis in veritate mittere possis, et si facere nequivis de jure, vox tua extincta sit de hac re, et ea amplius non resolves. Qui statim dictus Giemundus monachus protulit nobis testes veraces IIII presbiteri, et IIII milites, et VI paienses. Nos Judices statuimus eos testes jurare super altare consecrato in honore Sanctae Mariae Virginis in ecclesia Sancti Saturnini, et super reliquias dicti Sancti Saturnini, et super quator Evangelia, et ita haec fecerunt. Et post sacramentos nos dicti Judices singuli ac discussi sicut lex docet, exquisivimus ab illis rei veritatem, et omnes dicti testes concorditer quasi una voce protestabant hunc testimonium ita: nos vidimus et audivimus et presentes fuimus quando domno gloriossisimo Carolo Imperatore dedit de fischo suo Libentio Abbate, et ad suo germano Assenario monacho Castro Tolon cum fines et adjacentias suas, et tota terra illa et montaneas et valles Leocarcari cum fines et adjacentias eorum tali pacto, ut in ipsas valles Leocarcari plantent et edifficent monasterium Sancti Cirici et Sancti Andreae. Item postea vidimus et audivimus et presentes fuimus quando Libentius Abba una cum Assenario monacho prendiderunt primi homines post mortem Galaffre et Biuxan filio eius et aliorum Sarracenorum dicto Castro Tolon cum fines et adjacentias et tota terra illa et montaneas et valles Leocarcari cum fines et adjacentias eorum, et ibi in dictas valles plantaverunt, et edifficaverunt monasterio Sancti Cirici et Sancti Andreae, et in Castro Tolon domo Sancti Martini fecerunt, et ibi villa, mansos, mansatas, vilarunculos poblaverunt, et parrochiam constituerunt, et postea nomen Petralata ibi miserunt, qui antea a Paganis Tolon, sive terra mortua voceaverunt (vocaverunt), et in tota terra illa et montaneas et valles Leocarcari mansos, mansatas, villas, vilarunculos poblaverunt et fecerunt ecclesias scilicet in Novis Sanctae Eulaliae et in Daltiano Sancti Romani, et in Moleto Sancti Cipriani, et in Maseracho Sancti Martini, et juxta rivo Agneti Sancti Clementi, et in Cantalupis (Cantallops) Sancti Stephani et in Rechisindo (Requesens) Sanctae Mariae, et in Baneigis Sancti Martinis, et juxta rivulo Urline Sancti Genesii, et in Rabedoso Sancti Juliani, et in Spodilia Sancti Jacobi, et in Turnebule Sanctae Mariae et parrochias constituerunt in dictas ecclesias et postea fecerunt cellulas sanctorum in dictas parrochias habuerunt ac judicaverunt omnia predicta secundum illorum voluntatem. Item postea vidimus et audivimus et presentes fuimus quando dompno gloriossisimi Ludovicho filio dompno Carolo Imperatore venit ad expugnandos omnes Sarracenos qui erant in Barchinona et cepit ea, et ibi dimisit genitori de isto dicto Alaricho Comite domino super totam Cataloniam. Et vidimus et audivimus et presentes eramus quando dictus Ludovichus mandavit atque precipiendo dixit dicto Comite quod non tangat neque capiat vel judicet nullam rem de rebus vel honoribus dicti monasterii Sancti Cirici et Sancti Andreae quia de fischo patri mei est hereditatus, sed manuteneas ac deffendas quasi res proprias de fischo genitori meo habuerunt et possederunt ac judicaverunt in bona pace totum hoc predictum heremum et condirectum pratis, pascuis silvis, garricis, aquis aquarumve molendinis et molinaris, piscatories, ruppes, petras, fontes, plano monte, vie ductibus, vel reductibus omnia et in omnibus quicquid visum est habere infra fines et terminis de omnibus predictis locis per XL annos et amplius, et postea totum hoc predictum liberi dimiserunt predicto monasterio, et ad illi qui ibi vitam monasticam vivebant. Et dum essent domini possesores post mortem illorum per X annos et amplius nos videntibus sic venit dictus Alaricus Comes et depotestavit illos injuste et contra lege, et multas exactiones judicando sive rapiendo injuste extorsit ab hominibus qui erant populati in omnibus predictis locis et hodie plus... tur omnibus predictas parrochias cum fines et adjacentias et terminis eorum a isto Giemundo monacho, et ad suo monasterio sive ad illis qui ibi vitam monasticam vivent ad expletandum et regendum ac judicandum quam a nullo alio homine viventi. Nos supradicti Judices interrogavimus dicto Alarico Comite si voluit nec potuit nulla bona ratione ponere contra istos testes, ut ea quae testantur invalidum sit. Et Comes Alaricus ita respondit: Nollo ponere ulla ratione contra illos testes. Et nos supradicti Judices pariter ac diligenter exquisivimus hanc causam rey veritatem. Auditis rationibus, allegationibus, renunciatione exinde facta, donavimus hanc diffinitivam sententiam; ita ut dictus Comes Alaricus pleniter reddat dicto monasterio Sancti Cirici et Sancti Andreae, et ad suorum monachorum tam presentium quam futurorum dicto Castro Tolon cum fines et terminis adjacentias suas et tota terra illa et predictas parrochias cum fines et terminis adjacentiis eorum habeant heremum et condirectum quantum visum est infra fines et terminis adjacentiis de omnibus predictis locis, et possideant, regant et judicent et per alodium teneant in perpetuum de fischo Imperatoris sive Regis totum hoc predictum sine omni retentu et servicio et judicio ac justitia quod ibi in omnibus praedictis locis dictus Comes, necne alii non habeant vel capiant pro ulla ratione. Item pleniter reddat in triplo omnia mobilia quae habuit receptas pro vi sive gratis, vel aliqua alia ratione in omnibus predictis locis sicut eas certas sive veras poterint hostendere in presentia dicto Gondemaro Episcopo quando fuerit presens in dicto monasterio. Data fuit haec sententia in civitate Tolosa in dicto monasterio Sancti Saturnini VIII. kalendas junii anno IV. regnante dompno Carolo Rege. = Gondemarii Gerundensis Episcopi. + = Sig+num Eyenrici Pictavensi Comiti. = Sig+num Gauferi Burdolensi Comiti. + Petri Archilevitae Sancti Stephani Tolosae. = Pe+tro Judex ordinarius in curia Regis. Nos Judices mandato Carolo Rege hanc sententiam donamus et corroboramus. = Sig+num Gaucperti de Castronovo. = Sig+num A. de Barbaveteri. = Sig+num Gaucerandi de Avalrino. = Sig+num Eymerici Castellanus de Castro Tolon quem modo vocant Peralada. = Sig+num Samarelli presbiteri. = Sig+num Ugo presbiteri. = Sig+num Falcuchii presbiteri. = Sig+num Salomoni presbiteri. Sig+num Rodulfi. = Sig+num Novelli. = Sig+num Eriberti.= Sig+num Sancii. = Sig+num Clementi. = Sig+num Roberti. Nos testes producti in hac causa confirmamus sententia data.= Sig+num Giberti Domino Terragonae. = Sig+num Eymerici domino Narbonae. = Sig+num Bocardi de Portaclusa. = Sig+num Esquivi de Caput stagni.= Sig+num Umberti de Accuta. = Sig+num Fulchi de Sancto Martino testes rei huius. = Iterius presbiter et publicus scriptor in civitate Tolosa in Burgo Sancti Saturnini rogatus a predictis Judicis scripsit die et anno prae+fixo. = Gondemarii Gerundensis Episcopi praescripta sententia sigillari + feci. Servo Dei Judex ordinarius Carolo Regi + similiter feci.

V.

Praeceptum Carolimanni in favorem Ecclesiae Gerundensis.

(Vid. pág. 23.)

Ex autogr. in arch. eccl. Gerundensis. (Priv. Rs. Pl. 1 n. 1.)

In nomine Domini Dei aeterni et Salvatoris nostri Jhesu Christi Karlo Mannus gratia Dei Rex. Si utilitatibus locorum divinis cultibus mancipatorum, servorumque Dei necessitatibus in eisdem degentium operam frequentamus regiae celsitudinis exercemus morem ac per hoc ad aeternam beatitudinem facilius provenire omnimodis confidimus. Itaque notum sit omnibus sanctae Dei ecclesiae fidelibus et nostris praesentibus scilicet et futuris quia venerabilis vir Theotharius Gerondae ecclesiae Episcopus nostram adiens celsitudinem petiit ut memoratam Sedem cum vilis et hominibus a domno et genitore nostro Lhudovico aliisque devotis hominibus eidem Sedi collatis quas num possidere (con una s en el original) dinoscitur, id est in pago Puritano villam nuncupantem Olianam cum suis terminiis, et villam vocantem Caccanianum ac villare antiquum cum Villanova, quam vocant Vellosos et cum castello suoque terminio, et in pago Geronnense medietatem de Villamolleto et Miliasam villam caeterasque res, quas a longo tempore inibi possidere dinoscitur simul cum tertia parte de pascuario et teloneo de ipso pago, aliasque villas quarum vocabula sunt Castellum fractum et Parietes Ruffini cum tertia parte de pascuario et teloneo de ipso pago. (,) Cellam Sancti Clementis cum Petra alta cum terminiis suis atque arcis. Concedimus etiam praefato Pontifici et suae Sedi villas quas pater noster divae recordationis Lhudovicus Rex per praeceptum condonavit villam scilicet Sanctae Mariae quam alio nomine vocant Fontanetum et Palatii Mororum cum suos villares, villarem quem dicunt Julio et villarem Maurellum necnon et villam Quartianum et Felgerclas (o Felgerelas) cum omnibus adiacentiis et terminiis suis cultis et incultis necnon et villam que vocatur Fonsaedictus uno nomine. Alteram vero Apiliarem cum propriis videlicet finibus vel adiacentiis cultis et incultis quas etiam res sicut et supranominatas aequa conditione sub defensionis nostrae munimine pariter recipimus. Vineas quoque et terras quas castellanus Prbt. et parentes eius traxerunt de heremo libenti animo condonamus Sanctae Mariae et Sancto Felici atque rectoribus eius pro remedio animarum patrum nostrorum, nostroque facinore. Et villarem Fuiam cum vineis, terris, silvis et omnibus terminiis suis et plantadicium Gundemari Episcopi cum omnibus terminibus et arcis suis, et villam quae est in pago Bisildunense et vocatur Bascara cum suis villaribus et suo terminio et arcis. Et villarem vocantem Spedulias et alium villarem quae est infra memoratarum villarum terminos; villas etiam duas quae vocantur Crispian, et Miliarias cum tertia parte de pascuario et teloneo de ipso pago. et in pago Petrelatense villam quae vocatur Faras cum omni suo terminio propter infestationes malivolorum hominum sub nostra tuitione et immunitatis defensione constituissemus. Cuius petitioni annuentes propter amorem Dei memoratam Sedem cum suprascriptis villis praesenti tempore in jure eius consistentibus sub nostra tuitione constituimus et hanc nostram constitutionem circum eamdem Sedem fieri decrevimus, per quam decernimus ut nullus Judex publicus vel quislibet ex judiciaria potestate maior minore (f. minorve) predita persona in aecclesias aut loca vel agros seu reliquas possessiones memoratae Sedis quas moderno tempore infra ditione Imperii nostri legaliter possidet vel quae deinceps in jure ipsius loci divina pietas augere voluerit ad causas judiciario more audiendas vel discutiendas aut freda exigenda, aut mansionaticos vel paratas faciendas, aut fidejussores tollendos aut homines ipsius aecclesiae contra rationis ordinem distringendos, nec ullas redibitiones vel illicitas occasiones ullo umquam tempore ingredi audeat vel ea quae supra memorata sunt penitus exigere aut undecumque modo legaliter vestituram habet, abstrahere presumat, sed liceat memorato Episcopo suisque successoribus res predictae aecclesiae cum omnibus quae possidet quieto ordine possidere et nostro fideliter parere Imperio et pro nobis ac patribus nostris Domini misericordiam jugiter exorare. Et ut haec auctoritas confirmationis nostrae per curricula annorum inviolabilem atque inconvulsam optineat firmitatem manu propia subter firmavimus, et anuli nostri impressione adsignari jussimus. Signum + Karlo Manni (Carlomán) gloriossisimi Regis. = Norbertus notarius ad vicem Wifardi recognovit et subscripsit. = Datum quarto kalendarum septembrium anno tertio regni Karlomanni gloriosissimi Regis, indictione XIIII. = Actum apud Fosianum villam in Dei nomine feliciter. Amen.

VI.

Notitia judicati pro ecclesia Gerunden. anno DCCCLXXXI. (Vid. pág. 24.)

Ex Lib. virid. ecclae. Gerunden fol. LI. b.

Cum in Dei resideret vir illuster Teotharius Sedis Gerundensis Episcopus una cum viros illustros Deilane et Suinarii Comites in villare quod dicitur Purtos quod est in territorio Impuritano in Mallo publico per multorum causas ad audiendum et rectis et justis judiciis ad diffiniendum seu in presentia Petrone Vicecomite vel Judices qui jussi sunt judicare vel dirimere causas id est Furiolo, Undilane, Godemare, Teodardo, Manuel, Frugello, Lenteo et Ruderico Judicum Ardovaste Sajone, Sperandeo, Hostalese necnon Juniano, Trastildo, Benedicto, Furiolo, Blanderico, Eldegodo, Vifredo, Eripione, Sdrunane, Untrilla, Comparato, Leupardo, Daniel, Undisco, Armentorio, Mirone, Petrone, Adalane, Fluctario, Galinno, Castino, Agilane, Adilone, Senderico, Parerello, Tructerio, Salomon, Leo, Elantio, Paschale, Revello et Segobrando vel coeterorum presbiterorum clericorum multitudo laycorum plurimorum bonorum hominum qui ibidem aderant. Sic in eorum presentia veniens Stremirus Archipresbiter, mandatarius qui est supradicto Episcopo, et dixit: jubete me audire cum isto presente Andreo domos, curtes, ortos et pomiferos et terras qui sunt infra termines de villa Uliano qui est in territorio Impuritano, illas debent esse supradicto Episcopo pro partibus, ipsa causa de Sancta Maria et Sancto Felice quod satis in Gerunda vel justa (juxta) ipsa civitate per praeceptum dompni Regis quod illi fecerunt ad jam dicta Sancta Maria et Sancto Felice ad propio. Iste Andreas eas retinet ad aprisione pro partibus de villa quae dicitur quamque vocant Bedenga. Iste Andreas eos retinet injuxte (injuste) et contra lege. Tunc supradicti Comites Vicecomes vel Judices interrogaverunt praedicto Andreae quid ad haec responderet. Ille tunc in suis responsis dixit quod ipsas domos, curtes, ortos, pomiferos et terras supradictas quod iste Stremirus presbiter quod est mandatarius supradicto Episcopo requiret, non eos teneo injuste set per legis ordine eos teneo, per aprisione et per praeceptum Regis et pro partibus de supradicta villa Bitinga, sicut ceteri Hispani faciunt. Tunc supradicti Comites, Episcopus Vice comites vel Judices fuerunt super ipsa archa vel signa quod est in monte Grinio (Montgrí, Mongrí) et dividit inter jam dictas villas et invenerunt vel extimaverunt quod jam dictas Andreas tenebat et preceperunt jam dicto Undilane Judices ut ipsas terras mensurare fecissent quod jam dictus Episcopus et predictus Andreas inter se habere debuissent sicuti et fecerunt, et diviserunt ipsas terras, sicut lex Gothorum commemorat. Et venit supradictus Undila una cum supradictos sacerdotes vel plurimorum bonorum hominum et mensuravit ipsas terras in latitudine quantum jam dictus Andreas habere debuisset, et sic de ipso puteo qui est in jam dicto villare et contra occidente habet perticas LXXX, et habet ipsa pertica quae est mensurata pedes VIII, et medio et pervenit usque ad ipsa Petra fita (fita, hito, Piedrafita, Piedrahita) quod jam dicti Comites et Episcopus preceperunt figere et contra partibus Uliano, de oriente habet perticas XL in latitudine quod jam dictus Stremirus recepit de jam dicto Andreo pro partibus predicto Episcopo cuius mandatarius est, et contra occidente recepit in latitudine perticas XXXVIII et habet ipsa terra quod termiaverunt jam dicti Judices de parte orientis in latitudine LXXVII et media. Et tum ordinaverunt jam dictus Episcopus, Comites vel Judices ut infra ipsas villas Uliano et quarto quae vocatur Bitinga fixuras vel terminia mitterent V petras fictas, sicuti et fecerunt. Et recepit jam dictus Andreas medietatem de ipsas perticas contra ipsum puteum a partibus circi, et Stremirus Archipresbiter similiter alia medietate contra villa Uliano a partibus meridie. Et tunc covenit inter predicto Episcopo et jam dicto Andreo ut unusquisque teneat et possideat usque ad ipsas petras fictas per illorum villas divisione judicent atque deffendant et securi possideant quisque in perpetuum quieto ordine. Tunc apertum fuit ut unusquisque haberet exinde notitiam de ipsas res supra scriptas firmatas atque roboratas sicut et est, et gaudeat se unusquisque in nostro Mallo suam percepisse justitiam. Data notitia sub die XVI kalendas junii anno III quod obiit Ludovicus Rex. = + Ricardus Archipresbiter ss. = Guischafredus Archipresbiter ss. = Petrus presbiter ss. = Recharetus presbiter ss. = Teudegildus presbiter ss.

VII.

Decretum electionis Servi Dei Episcopi Gerundensis anno circiter DCCCLXXXVI. (Vid. 31.)

Ex. arch. Eccl. Gerund.

Hoc est translatum fideliter factum. In nomine Domini Dei summi post obitum condam Teuterii Sedis Gerundensis Episcopi. Convenientibus omnibus canonicis Sancte Dei Genitricis Mariae cum Archipresbiteris necnon et Archidiachonis, seu omnium ruralium sacerdotum sive clericorum maioresque nobilium laycorum tam Comites ibidem commanentes quam etiam omnis plebs simul in unum concordantes uno sensu, unaque voluntate omnes in uno positi voluntatem Dei obtemperantes et consencientes direxerunt has litteras ad Domnum Teodardum Sedis Narbonensis Archiepiscopi poscentes electionem Dei et suam, necnon et omnium Episcoporum in Septimaniam comorancium. Eligentes siquidem in ordine presulatus predicte Sedis virum preclarum et inclitum terre prefate natum et nutritum sacerdotem nomine Servum Dei, si voluntas Dei adfuerit et vestra consentio, volumus et petimus ut curam pastoralis regiminis super nos accipiat. Sinderedus canonicus Sancte Marie ss. = Fricco presbiter et cannonicus Sancte Marie ss. = Conparatus (Comparatus arriba) sacerdos et canonicus ss. = Romeus presbiter et canonicus ss. = Adajo Presbiter et canonicus ss. = Fuctuosus (Fructuosus) Presbiter et canonicus ss. = Baro presbiter et canonicus ss. = Argobadus levita et canonicus. = Tedeletus canonicus. = Turtolerus canonicus. = Galindus canonicus. = Sig+num Raimundi de Viridaria qui hoc anno Domini MCCXXX nono (1239), VI. kalendas madii fideliter translatavit cum litteris suprascriptis in I. linea.


VIII.

Acta dedicationis ecclesiae S. Mariae etc. de Fontanet sub Servo Dei Episcopo Gerundensi anno DCCCCI. (901) (Vid. pág. 36.)

Ex. autogr. in arch. S. Petri Roden.

In nomine Domini Dei summi et Salvatoris nostri (pone notri) Jhesucristi sub era DCCCCIIII. (a: Quod hic eram scriba dixit, annum intellige Incarnationis Christi: ut alibi saepe notavimus, idque ex aliis notis chronologicis eruere facillimum est.) indiccione VII. anno VI. regnante Karulo Rege filio Ludoici, veniens vir reverentissimus domnus Servus Dei Sedis Jerundensis (con jota : ierundensis : gerundensis : ierunda : Gerunda: Gerona o Girona) Episcopus ad consecrandas ecclesias quae sitas sunt in pago Jerundense in terminio de villa Fontanedo (Fontaneto, Fontanet) qui sunt edificatas in honore Sanctae Mariae Virginis, et Sancti Michaelis Arcangeli, et Sancti Johannis Babtistae, Praecursoris Christi, quae redificaverunt homines pro Dei amore is nominibus Wilisclus levita, Ansulfus, Audesindus, Anla, Ansalon presbitero, Desiderio, Salvator, Formesindo, Ariulfo, Wimara (: w : g : Gimera, Guimera), Beato, et Stephano. Et dederunt isti supranominati ad predictas ecclesias pro Dei onore, et propter remedium animas illorum, id est Wilisclus levita dono atque trado ad jam dictas Baselicas, id est Missale, et Epistolas Pauli, et Actus Apostolorum. Et in jam dicto comitato Jerundense infra terminio de villa Fontanedo dono ibidem de terra modiatas VI. Et afrontat ipsa terra de oriente in vinea de me jam dicto Wilisclo levita, et de meridie in terra de Ermumfredo, et de occiduo in terra de Benduto, et de cerci (circi, circio, cierzo, cerç) terra de Anla et in praedicto... nio trado ibidem vinea mea, et afrontat predicta vinea de parte oriente in vinea de Vietario, et de Argela, et de meridie in vinea de Bas... et de occiduo in terra de Sancta Maria, et de cerci in vinea de Fele presbitero. Et ego Audesindus dono a prefactis ecclesiis in comitato Jerundense infra terminio de villa Caneposto vinea mea propria; et afrontat de parte oriente in terra erma, (yerma, no cultivada; erema; que no da fruto, estéril, título de una obra de Federico García Lorca) et de circio in vinea de Fauvane. Et ego Audesindus dono ad jam dictas ecclesias propter remedium animae de femina nomine... vinea una in terminio de villa Caneposto, id est, modiatas II. Et afrontat ipsa vinea de parte oriente in strada publica, et de meridie, et de occiduo, et de cerci in terra erma. Et infra terminio de villa Vulpiliaco campo I. et afrontat ipsa terra de parte oriente in vinea de Sancti Juliani, et de meridie in terra de Eldegudo (Eldegodo antes), et de occiduo in via qui inde discurrit, et de cerci in ipsa strada qui inde pergit. Et ego Ansalon presbiter dono atque trado ad jam dictas Ecclesias casale meum et terra, et afrontat ipse casale de parte oriente in terra de Maurelde, et de meridie in terra de me Ansalon, et de occiduo in terra de me jam dicto Ansalon presbitero, et de cerci in domum Sanctae Mariae. Et nos omnes supranominati, id est, Anla, Desiderio, Salvator, Formesindo, Ariulfo (,) Wimara, Beato, et Stefano donamus adque tradimus ad jam dictas Ecclesias campos II., et ortale I. et afrontat ipse campus unus de parte oriente in ipsa strada, et de meridie in terra de ex ipso, et de occiduo in ipsa strada et cerci in ipsa (falta la i) strada; et ipse alius campus afrontat de parte oriente in ipsa strada, et de meridie in terra de Lunare, et de occiduo (falta una c) in Rio Adaron, et de circi in terra de Quintilo. Donamus nos omnes supranominati ista omnia superius scripta ad jam dictas Ecclesias, ut de ab ordierno (odierno, hodierno: hui, avui, hoy) die et tempore ibidem subjaceat man... ta et potestatem abeant, sacerdotes ibidem Deo famulantes ista omnia laborare et exfructare, et usibus illorum ipsas fruges dispensare per jussione proprii Episcopi ut nullus Comes, Vicecomis (Vicecomes), Vicarius vel centenarius, neque ulla saecularis potestas hoc exinde abstrahere presumat, set teneant hoc ipsas ecclesias usque in perpetuum. Tunc supra nominatus domnus Servus Dei Sedis Jerundensis Episcopus aparrohaciavit adque concessit decimas et primicias ad jam dictas baselicas de villas vel villarunculos is nominibus villa Fontaneto et villa Palacio Maurore cum suos fines, et villa Fonsedictus, et villare Abiliares (Apiliarem más arriba), et villare Perductus, et villare Murello, ut sacerdotes (falta la s inicial) qui in ipsas jam dictas ecclesias Deo deserviunt decimas et primitias inde recipiant usque in futurum per jussionem proprii Episcopi. Et nos omnes supranominati donamus ad jam dictas ecclesias, sicut superius scriptum est. Quod si nos donatores aut ullus homo qui contra hanc donacione ad inrumpendum venerit, aut nos venerimus de ista omnia superius scripta, non hoc valeat vindicare, set componat ad jam dictas ecclesias ista omnia superius scripta in duplo, et in antea ista dotis vel donacio firmis permaneat. Facta dote vel donatione VI. idus novembrii, anno VI. regnante Karulo Rege, filio Leudeici. = Absalon presbiter ss. = Sig+num Anla. = Sig+num Stefanus. = Sig+num Wimara. = Sig+num Salvator. = Willisclus diaconus qui hanc donationem feci ss. = Servus Dei humilis Episcopus Sancta Jherundensis Ecclesiae Episcopus ss. = + Gischafredus Archipresbiter (falta la t) ss. = + Audesindus ss. = Modicus Georgius Abba exiguus, et sacerdos indignus interfui et subscripsi +. = Trasemirus Diaconus ss. = + Nifridius Diaconus ss.

IX.

Acta electionis et intronizationi Wigonis, Episcopi Gerundensis (doble n en el original): anno DCCCCVIII (908). (Vid. pág. 42.)

Ex autogr. in arch. Ecclae. Gerunden.

Dominicae Incarnationis anno DCCCCVIII. annuente atque inspirante eodem Domino nostro Jhesu Christo conventus clericorum atque plebegium factus est citra portam Gerundae civitatis in aecclesiam Sanctissimi Foelicis, Christi martyris in quo conventu extitit reverendus Metropolita et Antestis almae Narbonensis aecclesiae Arnustus, pariterque cum eo venerandi Presules Nantigisus Urgelitanus, et Teudericus Barchinonensis. Extitit quoque inibi Princeps maximus et Marchio Wifredus, corde et ore atque opere verissimus risticola (falta una c, cristicola) et maxima conglobatio religiosi cleris Gerundensis atque nobilium et fidelium laicorum. Cum itaque omnis cetus infra septa praescriptae extaret aecclesiae, obtulit omnium obtutibus praelibatus Archipraesul virum spectabilem et tam Deo quam hominibus affabillimum nomine Wigonem, asserens eum a regia aula prolatum et eius jussione atque sanctorum Episcoporum Gotiae electum et tam ab ipso Archiepiscopo quam a caeteris ad episcopalem infulam in Gerundana aecclesia consecratum, indicans eum nobillima nativitate honestatum, et sanctis moribus comptum, magnae quoque sophiae redimitum, regioque palatio enutritum, et omni perspicatia decoratum. Cum autem christianissimus Princeps omnisque nobillima caterva illi assistens tantam virtutum famam de eo audissent Omnipotenti Domino gratias retulerunt et tam factis episcopalibus quamque monitis aecclesiasticis atque regiae iussioni se promptissime obedituros professi sunt. Omnes itaque subsequentes jam fati Principis voluntatem et praedictum virum Dei Wigonem dignum Deo et homnibus perspicientes pari animo pronaque voluntate Episcopum eum sibi petentes atque amplectentes benignissime susceperunt et in cathedram episcopalem sublimaverunt, atque ut hanc scripturam susceptionis atque sublimationis attentissime propriis corroborarent manibus, unanimiter decreverunt. = Exaratus est autem textus huius scripturae confirmationis atque intronizationis XII. kalendarum decembrium anno XI gloriosissimi regis Karoli, in indictione XI. inspirante atque auxiliante divina misericordia, cui est decus et virtus, honor et potestas per inmortalia saeculorum saecula. Amen. + Arnustus Sanctae Narbonensis Ecclesiae humilis Episcopus ss. = + Idelherus Episcopus ss. = Teudericus Barchinonensis Episcopus ss. = + Wifredus Comes +. = Servus Dei Archipresbiter ss. = Gischafredus Archipresbiter ss. = Sonifredus Archipresbiter ss. = * Pressius diaconus ss. = Prunetus presbiter ss. = Romeus presbiter ss. = Rotgarius presbiter ss. = Durandus presbiter ss. = Amelius diaconus ss. = Wihadus presbiter ss. = Addaulfus (Ataulfus) presbiter ss. = Argibadus presbiter ss. = Desiderius presbiter ss. = Willisclus diaconus ss. = Teotarius levita ss. = Acfredus umilis Habba ss. = Genesius presbiter ss. = Addila presbiter ss. = Oliba levita ss. = * Eldalecus (no se lee, por eso pongo * asterisco) presbiter ss. = Wiliemundus presbiter ss. = Audesindus presbiter ss. = Adroarius levita ss. = Durandus Archipresbiter ss. = Perasicius presbiter ss. = Teodalecus (Teudalecus y variantes) presbiter ss. = Sasila presbiter ss. = Riculfus presbiter ss. = Recosindus presbiter ss. = Ayyndys (con 3 y griegas) presbiter ss. = Cixila presbiter ss. = Hemmo presbiter ss. = Bulgara presbiter ss. = Sisisclus presbiter ss. = Sindola presbiter ss.= Sendovinus presbiter ss. = Der..olius presbiter ss. = Tivurcius presbiter ss. = Raquel presbiter ss. = Wimera (Guimera, Gimera, Guimerá) presbiter ss. = Elderedus presbiter ss. = Ermegildus presbiter ss. = Miro presbiter ss. = Bellus presbiter ss. = + Sunigildus presbiter ss. = Durandus presbiter ss. = Valdemirus presbiter ss. = Vindemius presbiter ss. = Guillara presbiter ss. = Tolgaredus ss. = Addala presbiter ss. = + Benedictus presbiter ss. = Wisandus presbiter ss. = Hatila (Atila) presbiter ss. = Antenerus presbiter ss. = Ariulfus levita ss. = Adanagildus presbiter ss. = Altimirus presbiter ss. = Atto presbiter ss. = Ennego ss. = Eldericus presbiter ss. = Leuvila presbiter ss. = Salustius presbiter ss. = Johannes presbiter ss. = Alaricus presbiter ss. = Letus presbiter ss.= Teodosius ss. = Seniulfus ss. = Signum + Rainaldus. = Sig+num Oliva. = Godmares ss. = Trasemirus presbiter qui hanc textum huius scripturae confirmationis atque intronizationis scripsi et subscripsi sub die et anno quod supra.

X.

Carta vendictionis factae Wigoni Episcopo Gerund. anno DCCCCXVI. (Vid. pág. 46.)

Ex Cartor. curiae ep. Gerund. fol. 104.

In nomine Domini ego Recesinda et filio meo nomine Manla vinditores tibi Ugone Episcopo emptore per hanc scripturam venditionis nostrae vindimus tibi vinea propria juris nostrae quae nobis advenit per parentorum vel per comparatione. Et est ipsa vinea in comittatu Gerundense infra termino de villa Fontanedo que vocant Sancta Maria. Et affrontat ipsa vinea de oriente in vinea de me emptore vel in vinea de Formesindo, et de meridie in vinea de me emptore, et de occidente affrontat in vinea de Formesindo vel de ansa; de parte vero circii subiungit in vinea de me emptore. Quantun infra istas quatuor affrontationes includunt sic vendimus nos tibi propria cum exeo vel regressio suo, id est in aderato vel de finito propter precium solidos V. tantum quos tu emptor nobis dedisti, et nos venditores de presente manibus nostris recepimus, nichilque de ipso precio apud te emptore non remansit, sed omnia nobis adinplesti. Est enim manifestum quod vero de ipsa vinea sicut superius resonat de nostro jure in tuo tradimus dominio et potestate habendi, vendendi vel quicquid facere vel judicare volueris, in Dei nomine habeas firma potestate. Item quodquod si nos venditores aut aliquis homo qui contra hanc venditionem ista venerit ad irrumpendum, inferant vobis vel inferant tibi partique tuae quantum ad eo tempore inmeliorata fuerit ista omnia, superius scripta in dupla tibi perpetim habitura, et in antea vinditio firmis et stabilis permaneat omnique tempore. Facta venditione XII. kalendas Februarii anno XVIIII. regnante Karolo rege, filio Lodovici. = Sig+num Requisinda. = Sig+num Manla qui simul in unum vinditionem fecimus et testes firmare rogavimus. = Teudesindus presbiter ss. = Quibertus ss. = Ansulfus subdiachonus ss. = Sonifredus subdiaconus ss. = Pulcresindus presbiter qui hanc vinditionem scripsi et ss. sub die et anno quo supra.

(Continúa del 11-20)

viernes, 7 de octubre de 2022

VII. Vita et miracula Sancti Odonis Episcopi Urgellensis.

VII. 

Vita et miracula Sancti Odonis Episcopi Urgellensis. (Vid. pág. 40). 

Ex Sanctorali eccl. Barcin., fol. 180. 

Fuit vir itaque admirandae sanctitatis sanctissimus Odo de claro genere comitatuum Palariensium, et glorioso sanguine Barchinonensium et magnanimorum Aquitaniae Comitum et Urgellensium prosapiam ducens. Ipse vero nobilitate generis, nobilitate vitae et morum, ornamento virtutum decorabat. Cum vero adolescentulus esset à generosis parentibus Artallo, patre suo Pallariensium Comite, et matre sua Luciana literis ad erudiendum traditus est. Illic vero indicium futurae strenuitatis in eo aperuit. Quadam etenim honestatis forma decoratus se virtutum amatorem ad virtutum fastigia ascendere ostendit. Decorem siquidem probitatis omnibus pretendens qui quidem dux et magister viam probitatis et bonorum morum omnibus presignabat. Talem quippe Beatus Odo se exhibebat in claritate morum et generositate vitae ut quadam excelentia virtutum omnes praecederet. Cum vero virile robur in se animi magnitudine ostenderet, et jam ad juvenilem perveniret etatem, à parentibus suis militarem habitum induens militiae cingulo accinctus est; quod vehementer respueret nisi in comitatu et honore parentum justitia quodammodo suas amitere vires, et in loco justitiae injustitiam regnare videret perversitas et etiam violatorum ecclesiae furentium in ecclesiam et in filios ecclesiae regnum ecclesiae disipantium et pauperes deprimentium ad justiciae excelentiam defendendam et ecclesiae libertatem tuendam, et decus ecclesiae retinendum et inimicos justitiae in virtute Dei impugnandos illum arma sumere coegit. Accidit autem eo tempore quod quidam qui Urgellensi Ecclesiae praeerat Episcopus gravissimo languore detinebatur, ipse vero considerans gravitatem suae infirmitatis futurae mortis praenuntiam et suam in episcopatu consecrationem à canonibus deviam, advocato fratrum et populi conventu, coram omnibus Episcopi officium et honorem et nomen deseruit. De honore vero patrimonii sui ecclesiam Sedis Urgellensis magnifice ditavit. Illo denique defuncto ad electionem Episcopi clerus et populus et sumates viri et Comites Pallariensium et Urgellensis et omne vulgus promiscui sexus convolant, desiderantes habere talem qui fungeretur eisdem oficio patris. Magnates autem viri et Comites et senior et major et melior pars cleri consilium de electione Episcopi inter se habuerunt. Tandem providentes bonae indolis et magnae generositatis Odonem juvenem literatum, licet in militari conversaretur habitu, eiusdem Ecclesiae Archidiaconum in electionem eius bona intentione animi anhelantes, eum Urgellensi Sedi preese et prodesse exoptabant, omnes in beatum Odonem honestum et laudabilem virum pio desiderio anhelabant retinentem et contradicentem ac se indignum proclamantem rapiunt, sibique in pastorem eligunt, laudatur scribere eius electio, applaudit ei ut reverendissimo patri clerus et populus. Quaedam autem pars cleri cui quodamodo gravis erat sua magnanimitas, et eius semper eminens nobilitas suo timore seu misericordia satis favebant, nec contradicebant electioni eius. Quod sentiens mirae providentiae beatus Odo semper unitatis concordiam et dilectionem semper diligens nec unquam à vera unitate devians nulli unquam se onerosum esse volens ad civitatem Elverniae quae Claromontis vocatur, profectus est, ubi tunc celebrabat concilium venerabilis et beatae memoriae Papa Urbanus secundus in cuius manu electionem positam dimissit Odo. Audiens autem pater Urbanus tantae honestatis virum Odonem, et laudabilem eius vitam, illum Romae ire praecipit, cui ille obtemperans à Papa Urbano et ab omni romana curia honorifice susceptus est. In tota vero hebdomada quae est ante solemnitatem Paschalem ad officium Missae quam beatus celebravit Urbanus diaconatus officium idem Sanctus Odo adeo devote peregit, ut ab omnibus laudaretur. Deinde vero in Sabbato Presbyter ordinatur. In die vero Paschae in Episcopum consecratur: post aliquantos dies à beato Papa Urbano benedictione suscepta cum omni romanae curiae gratia praeclarissimus Odo remeavit ad propria. Quanto aplausu, gaudio, animi Letitia suscipitur Episcopus Odo, quanto studio, quanta devotione se totum devovit Deo et in virtute Spiritus Sancti proposuit se et ecclesiam sibi comissam regere. Erat enim vir prudens, et simplex, affabilis alloquio, amabilis aspectu, temperantia clarus, perpetuae castitatis custos et magister. Erat siquidem templum delectabile Spiritus Sancti, speciosus thalamus virtutum, mansio autem regis aeterni, armarium verbi Dei generositatem aeternam temporali generositati preponens, totus in misericordia, totus in liberali largitate, nihil proprium sibi retinens totum se et sua omnibus tam indigenis quam advenis exhibebat, et cum quadam admirabili hilaritate praeclari vultus coelestem laetitiam animi in dando suae largitatis dona praesignans sincerae mentis liberalem intentionem ostendebant. Cum vero beatissimus confessor Odo mentem suam radiis solis justitiae nitentem, et fulgore virtutum fulgentem habere delicias mundi et tenebras eius sprevit, recordans mente divina delicias coeli, et in quadam spiritali visione coelestium gaudiorum spiritum suum quietem habere proposuit. Jam fragrabat in mente virginei floris odorem dulcedine cuius vivunt in coelo sancti, cuius dulcedine refloruit genus humanum, sicut dicit Psalmista in persona veteris Adae jam renovata per florem qui exiit de utero Virginis Mariae qui processit ex radice Jesse jam florentis et dicentis: et refloruit caro mea. Hiis et huiusmodi virtutibus pollens Beatissimus Odo opere, doctrina, et forma virtutum informans populum Dei post multos labores post multa certamina ad recipiendum cursus sui bravium, ad suscipiendam promissae suae gloriam et coronam insignis athleta Christi migravit ad Dominum. O quantus planctus omnium, omnis sexus dolens, omnis etas plangens, omnis ordo gemens planxit suum patrem. Quia vero de vita et transitu tanti patroni pro parvitate ingenii nostri quantum potuimus Domino juvante diseruimus; nunc ad miracula eius duce Spiritu Sancto transeamus. Mirabilis enim Deus in Sanctis suis Sanctum Odonem mirabilem miracula pro eius amore faciendo ostendit. Jam multis languoribus oppresi ad sepulchrum patris Odonis veniunt, vigilant, noctitantur, exorant per merita B. Odonis de coelo medicinam et suavitatem à Deo poscentem. Jam coeci à B. Odone illuminantur, jam muti loquuntur, jam claudi ambulant, jam alii varii languores detenti curantur. Quidam juvenis Pallarensis mutus linguae officio et etiam à nativitate lingua carens ad ecclesiam B. Mariae venit, et per totam noctem cum luminari suo ante B. Odonis tumulum vigilando et orando permansit. O quam admiranda Sancti Odonis insignia: linguam sine officio reddidit muto: quod donum admirabile gratiae Dei ac virtutis per meritum B. Odonis pluribus admirantibus innotuit. Ipso vero infacundus et rudis linguam expertem vocis tamen habens repedavit ad propria. Videntes autem parentes eius, amici et vicini rem admirandam linguae, inoficiose ammonent, ortantur, compellunt eum properanter ad sepulchrum B. Odonis redire. Admonitus rediit et S. Odonis auxilium deprecari non desinit. Dum vero juxta stagnum Aquilae transiret, aspexit B. Odonem mediante die sibi obviantem. Illum vero quem multoties in hac temporali vita viderat viventem claro vultu et pontificali infula decoratum asgnovit, quo viso obstupuit, timuit. Qui statim à S. Odone pie salutatus animum assumpsit, et se mutum Sancto Patri innuendo asignavit. Cum autem Beatissimus Odo eum tertio salutasset, eum loqui praecepit qui mox à B. Odone salutatus illum resalutavit, et hoc suae vocis primordium fuit: quo facto B. Odo ex oculis eius evanuit. O nova res: nova lingua novam vocem protulit. Jam cantat Deo canticum novum qui per suum pontificem Odonem nova miracula fecit. Continuo juvenis novae vocis gaudio gaudens ad referenda, novas gratias Deo et Genitrici suae, et Sancto Ermengaudo et Domino suo Beato Odoni properanter ad Sedem venit, ubi ante tumulum B. Odonis quomodo, qualiter et quando B. Odo ei apparuisset cunctis audientibus exultanter ac diligenter intimavit. Audientes vero admirandam visionem laudes et gratiarum actiones referunt Deo qui mirabilis est in Sanctis suis et Sanctus in omnibus operibus suis. Quodam die dum procurator et janitor ecclesiae lampadem extinctam vellent accendere in conspectu omnium qui aderant ignis de coelo veniens, lampadem subito succendit. Idem vero janitor viso coelesti igne nimis atonitus expavit, mentem amissit, tandem vero in se rediens et animum sumens, miraculum accensae lampadis exposuit, Cuiusdam pauperis filius adeo membris suis contractis dolebat, quod nec pedes suos movere nec sedere poterat. Pater vero condolens et compatiens super asinum quibusdam corrigiis ligatum cum quibusdam sociis ad Sanctae Mariae Sedis ecclesiam tulit, et ante sepulchrum B. Odonis cum lacrimis et orationibus posuit; praecator Pater postulat, orat pro filio. Cum per multos dies ad sepulchrum confessoris precante patre puer vigilasset, et jam pater de filii sanitate desperaret, ad domum suam redire proponens, ante portam ecclesiae filium suum possitum dimissit, et recessit puer statim nullo sustinente super pedes suos stetit et ad Sancti Odonis sepulchrum tendens pervenit. Jam tristitia patris vertitur in gaudium, exultat pater de sanitate filii, gaudent socii, exultant omnes venientes ad puerum admirantes tanta insignia miraculi. Quidam adolescens in partibus Hispaniae commorans membris suis contractus auditis B. Odonis miraculis in asello suo per nimiam asperitatem viarum dolore confectus ad Sedem Urgellensem pervenit, ibique ante tumulum B. Odonis multis noctibus invigilavit cum lacrimis implorans auxilium. Cum autem nihil impetrasset, in asello suo residens discessit. Cum vero sitiens de aqua fontis quae de rupe paulatim fluebat in loco qui Pluvinus dicitur, potare desiderat; dum bibebat, asellum suum fugientem vidit, cumque eum sequi nullo modo valeret, dolet, gemit, lacrimatur B. Odonis sepulchrum, cum summa devotione et toto cordis afectu deposcit auxilium. O res miranda, et digna relatu, ecce coelestis medicina, coeleste auxilium invisibile et innefabile medicamine, jam adolescens divino vigore extensus surgit, salit, exultat, gaudet, fugientem asinum properanter insequitur, nec mora cepit asinum, et suae sanitatis Deo et Beatae Mariae et Beato Confessori Odoni innumeras gratias egit, et omnibus qui ad eum videndum veniebant, virtutem miraculi laetus recitavit.

miércoles, 28 de diciembre de 2022

LVIII. Die 21 junii. In festo B. Raimundi Roten. Ep. et Conf.

LVIII. 

Die 21 junii. In festo B. Raimundi Roten. Ep. et Conf. (Vid. pág. 178.) 

Ex breviar. ms. ann. 1191 eiusd. eccl. 

Ad Vesp.

Hymnus. 

Confessor Domini gemma luciflua

Raimundus renitet arce politica: 

Cantemus socii dulcia cantica: 

Letentur simul omnia.

Coelesti solio civibus etheris

Stat coram Domino in vice sideris:

Quod sparsit recepit semen in ethere

Concesso sibi foenore. 

Sic vivens viruit non sibi subditus:

Mundanus hic fuit labilis habitus:

Despexit penitus ista superflua, 

Nec dantur lucra debita. 

Ad cuius tumulum morbida corpora

Curantur subito visio reddita:

Coecos clarificat, nexaque lingua 

Sermonem stupet editum.

Auditum reparat, membraque languida,

Confractos elevat, carceris ostia, 

Frangit et aperit ferrea vincula, 

Captivos reddit ad sua.

Haec ergo modulis festa sacerrima

Per mundum celebret plebs pia sedula: 

Nos huius praecibus coelica gaudia

Possimus simul ingredi.

O simplex Deitas annue poscimus

Da nobis veniam nam male viximus,

Purgatos viciis transfer ad ethera

Vivamus tibi per saecula. Amen.

V). Justus ut. = Ad Mag. Aña. Laudibus insignis Raimundus dignus et hymnis sanctorum more micuit Christi sub honore, exemploque pari mereamur et hunc imitari. = Oro. Deus qui in Sanctis tuis semper appares mirabilis, tuam maiestatem humiliter depraecamur ut qui B. Raimundi Confessoris tui atque Pontificis sollempnia veneramur, eius intercedentibus meritis ad optata paradisi gaudia pervenire mereamur. Per. Super Venite. = Christum laudemus, una Domino jubilemus: Qui macula mundum vita decorat Raimundum. Ps. Venite. 

HYMNUM AD NOCTURN. 

Raimundus Pastor bonus 

Hodie coelestia, 

Deo dignus felix pignus,

Transit ad palacia:

Prece cuius mundi huius 

Disrumpamus retia. 

O beate Raimunde, 

Clara gemma Presulum,

Qui pro vita repromissa

Hoc sprevisti saeculum,

Una tecum per te summum

Capiamus ferculum.

Patri Deo unigenito

Sit laus, honor, gratia,

Eius et Unigenito

Sit virtus et gloria,

Una cum Sancto Spiritu

Per eterna saecula. Amen. 

In 1.° Noct.° Aña. Sacris doctrinis datus a puerilibus annis, doctrina fotus primum fuit inde remotus, miliciae mores exercuit atque labores. Ps. Beatus vir. = Aña. Deinde volente Deo vacuus sensu puerili, in melius crevit metit et quae seminat sevit. Ps. Quare frem. = Aña. Mundi fluxa videns quasi stercora terrea ridens quod nichil est sprevit, sub Christi lege quievit. Ps. Dne. quid mul. = V) Justum dedux. = Lectio I. = Beatus igitur Raimundus, vir vitae venerabilis, Barbastrensis Episcopus regali prosapia originem duxit et Durbano opido oriundus fuit. Ab infancia litteris traditus fuit, inde subtractus armiger extitit. Post haec inspirante sibi divina gratia relicta huius mundi milicia ad litterarum rediit studia, et sic doctrinae memor Apostoli, evacuavit quae erant parvuli. R). Magna prole sanctus Raimundus jure Beatus, en habitum mutans et inania quaeque refutans. Pervigil infestum suparavit corporis estum. = V) Viribus et totis viciis de corde remotis, carneque devicta, mundi levitate relicta. Pervigil. = 

Lectio II. = Recepta itaque litterarum disciplina datur Dei servicio in Beati Antonini Fredalici (Fredalacii más arriba) ecclesia regularis disciplinae amplectens studia crescit in Christo penitus respuens terrea quia legerat: Voluntas mundana semper est vana. Laudando miratur in eo juvenilis abstinencia, miratur sacra doctrina. Non curat de terrenis sed ut didicerat sibi domum edificat ex cedrinis et imputribilibus lignis (cedros y leña que no se pudre). Superbiam respuit, humilitatem sibi sociam jungit, quia legerat: Superbis Deus resistit, humilibus autem dat gratiam. Tam adversa quam prospera pacienter sustinuit, quia a bono magistro didicit: In pacientia vestra possidebitis animas vestras. = R) Sacram doctrinam tenuit vitando ruinam, fructiferos morum calles ectando bonorum. Nullum despexit pro persona neque vexit. 

V) Christo devotus divino munere fotus omnia quae legit de Christo facta peregit P. Nullum. = 

Lectio III. = His et consimilibus armis munitus Raimundus Dei famulus suae adolescentiae complens tempus, permansit in praefata Beati Antonini ecclesia, servicio summi Regis intentus. Et quia lux in monte posita abscondi non potuit, bonitas tanti viri Tholosano clero et populo innotuit. Tholosensis igitur clerus eius desiderio accensus Fredalacum venit, et eum ut mos est a Priore eiusdem ecclesiae requiritur, impetrat, gaudens cum eo revertitur. Beatus itaque Raimundus Prior ecclesiae Sancti Saturnini constituitur. Clerus laetatur, Doctorem diligit et veneratur; congaudet plebs Tholosana quod optaverat adepta. Beatus autem Raimundus Dei virtute plenus et gratia diligenter docet et aperit Christi vestigia. = R) O felix valde Pater, o clemens Raimunde, oramus praesto servorum flectibus esto, nos solito more laetemur te genitore. Tecum gaudentes coelesti sede fruentes. V) Nos inopes cerne clementer, crimina sterne, concessa sede coeli maneamus in ede. Tecum. = Gloria. = In II Noc. Aña. Crevit fama viri, voluit Tholosa potiri tanto patrono, tali ditata colono semina non parce sua qui locat etheris arce. Ps. Cum invoc. = Aña. Eligitur, Prior efficitur, Dominoque volente predicat atque docet, gens gaudet docta repente. Ps. Verba mea. = Aña. Acurrunt populi, veniunt sine nomine mixti, iste bonus Doctor monstrat vestigia Christi. Ps. Dne. Dnus. nr. = V) Ecce sacerdos magnus. = Lectio IV. = Beato Raimundo sic perseverante in Dei servicio contigit venerabilem Poncium Barbastrensem Episcopum felicem Deo reddere spiritum. Barbastrenses itaque cannonici suo Pastore orbati contristantur, quem convenientem sibi Pastorem eligant meditantur. Sed accensi divulgata religione Beati Raimundi, inito inter se de Pastore quaerendo consilio, venerabilem Petrum Regem adeunt et ut Beatum Raimundum sibi concedat Episcopum exorant et adquirunt. Misso itaque ad eum nuncio cum litteris sed non notificata causa itineris sibi adeo dicatam Beatus R. venit Yspaniam. = R) Deinde regnum venit beatus homo, Yspaniarum incultos mores ubi reperit ecclesiarum. Omnes illustrat sua quas presentia lustrat. 

V) Dat verbum vitae promittens proemia vitae. V) Omnes. = 

Lectio V. = Adveniente itaque Beato Raimundo, gloriosus Rex Petrus vita destituitur, Adefonsus pater regnum adipiscitur (Pedro I, Alfonso I). Ad cuius curiam Barbastrenses cannonici veniunt, Beatum Raimundum reperiunt, Rege eis concedente eum sibi praeesse pastorem, quamvis eo nolente eliguntur. Beatus itaque Raimundus Barbastrensem civitatem sibi a Deo deditam tam a laicis quam a clericis comitatus venit, indignum se tanti honoris dicit. ¿Quid multa?

A clero et a populo honorabiliter suscipitur, ad ecclesiam ducitur, intromittitur, et sic in pontificali cathedra quamvis invitus et remitens ponitur. = R) Digna loquens digne pertractans cuncta benigne rexit jure datum Barbastri pontificatum. Nil tulit injustum, sibi contulit omne venustum. V) Hic est vir prudens, hic est vir et Ismaelita cuius vita nitet fidei dono redimita. Nil. =

Lectio VI. = Pontificali electione taliter adepta, divina sibi praesidente gratia, venerabili Petro Pampilonensi Episcopo suo in corrigendis existente magistro, pontificalibus sibi ornamentis inpertit, Bernardum Tolosanae (leo Tolotanae) ecclesiae Archiepiscopum, Sanctae Romanae Ecclesiae legatum ob benedictionem accipiendam adit. Qua accepta in Christo letatur, Barbastrensem ecclesiam regreditur, quae in ea inordinata sunt destruit, quae vero ordinanda sunt recte disponit. Ecclesias suae diocesis ut bonus pastor visitat, oves sibi traditas praedicationis verbo consolatur et confortat memor verborum Domini per prophetam dicentis: Ecce requiram oves meas et visitabo illas et coetera. In hoc Beatus Raimundus perseverat, quia a magistro audierat: Qui perseveraverit, salvus erit. Et alibi: Sola laus est inchoantis, sed proemium est perseverantis. His praedictis persistente venerabili Episcopo nudatis pedibus venit ad locum qui dicitur Podium infurcatorum, eum sequente non tam plebe Christianorum sed et Judeorum et Gentilium. Ab utrisque ploratur, sanctus autem Episcopus praedicat et conquaeritur Barbastrensi civitati malediccio, populo se secuto benedicit dicens: Det Deus vobis cor omnibus ut eum colatis et eius voluntatem faciatis. = R) Pontificum gemina mira bonitate repletus floruit in mundo, divino dogmate fretus semper ad optatam tendens sedemque beatam unde fuit cura, datur en sibi vita futura. 

V) Non de terrenis sibi cura fuit, sed egenis applicuit mentem coelestia concupientem. Unde. = Gloria. = In 3.° Noct. Aña. Hic fuit atque pilis vestis circumcisita vilis usus sub pannis ac quatuor et quater annis devota mente solo custode sciente. Ps. Dne. quis. = Aña. Jejunans, orans, vigilans, paciens, quoque plorans Spiritui Sancto fuit aptus munere tanto. Ps. Dne. in virt. = Aña. Denique vir sanctus pius ad bona coelica tantus, cum populo Christi solantis more magistri eius sub sorte pervenit Malacha forte. Ps. Dni. est ter. = V) Amavit. = 

Lectio VII. Evang. Homo peregre. De homilia B. Gregorii Pap. = 

R) Vir sanctus rite reserans solacia vitae ad dignam mortem vocat hoc sermone cohortem. Sancte velle mori vobis continget honori. 

V) Vos ergo morti constanter robore forti vulnera cruda pati fratres estote parati. Sancte. = 

Lectio VIII. Rex Ildefonsus expulit Raimundum sed postea poenituit et a Papa Paschasio secundo venia obtenta, Raimundum restituit. Beatus itaque Raimundus sibi sublata Barbastrensi ecclesia, Rotensem ecclesiam sibi destinat fore pontificalem, donec Deus Judex justus sibi suisque Barbastrensem reddat ecclesiam. Rotensis ecclesia fulget cui Deus talem pastorem indulget, fulget et patria tanti pastoris munita custodia, flet sanctus Episcopus spirituali sponsa viduatus, jejunans, vigilans, orationibus vacans toto mentis affectu quae Dei sunt amplectitur. Cilicia sibi parat, eis inducitur transacto XVI. annorum spacio, non nisi a solo custode sibi conscio comperitur et sic caro spiritui rebellis domatur. O felix beati viri constancia, o mirabilis sancti Praesulis abstinentia a quo tam pacienter devitatur humana gloria. = R) Talia dum tractat, dum vitae semina jactar, temporis ad metas illius pervenit estas Humani moris morbos paciendo doloris. V) Hinc cessit postquam vir sanctus venit ad Oscam, felix in Christo seculo migravit ab isto. Humani. = 

Lectio IX. = Interim Rex Adefonsus Christiano populo comitatus Moabitis subditam intrat Yspaniam, quae dicitur Malacha, venit civitatem. Quos commitatur Beatus Raimundus, suis clericis Deo comendatis et de dileccione Dei et proximi coeterisque operibus misericordiae diligenter instructis: Ibique in redeundo fames valida populo Dei incumbit, plebs christiana debilitatur et languescit, diversis sibi irruentibus penuriis periit. Beatus autem Raimundus omne quod habet eis distribuit, solum sibi retinens unde carnem sustinere possit. Morientes sepelit, viventes autem verbo praedicationis consolatur et alit dicens: Pro Christo mori nullum est dampnum, quia qui pro Christo moritur lucrum suscipit magnum quod occulus non vidit, nec auris audivit nec in cor hominis ascendit et coetera. Et iterum: Preciosa est mors Sanctorum in conspectu Domini. His et multo maioribus consolante populum Dei, Beatus Raimundus ob nimiam carnis afficcionem (afflictionem) more humani corporis debilitatur. Coeteris discedentibus a Malacha redit, Oscensem civitatem venit, infirmitate premitur, et sic ad Rotensem Sedem mititur (falta una t, mittitur). Beatissimi viri adventus et morbus cannonicis Rotensibus nunciatur. Dolentes igitur et flentes Oscam veniunt, Beatum Raimundum ut sibi relatum fuerat reperiunt, plorant, tristantur quos venerabilis Episcopus ut fuerat solitus consolatur. His peractis beatissimus vir vitae sanctissimae Raimundus humanae vitae fine sibi accelerante, osculi data pace, facta confessione ac nostrae redempcionis adorata cruce, dominico sumpto Corpore, illis inposita benedictione, se ipso super se signaculum crucis inprimente a suis cannonicis ut mos est consecrato olei liquore, perungitur, ad ultimum in cinere et cilicio ponitur, beatissimus sancti Praesulis spiritus a beatissimo corpore in Christo felix emititur XI. kalendas julii, ab Angelis suscipitur, in coelum defertur, in numero Sanctorum Confessorum collocatur, et ita beatissimus Raimundus duplici corona quam meruit coronatur, sempiterna vita foeliciter decoratur. Cuius corpus sanctissimum ad Rotensem Sedem deportatur et VIII. kalendas julii honorifice sepelitur anno MCXXVI (1126). Praestante Domino nostro Jhesu Christo auctore fidei nostrae qui cum Patre et Spiritu Sancto vivit et regnat. Sedit autem in episcopatu annis XX et uno, mensibus VIII. diebus XX. = R). Ethera patet, coelestis adest corus, intonat ether, deserit imma soli, sistitur arce poli, agminibus sacris sociatur in ede superna. Mors sibi vita manet debita lucra tenet. V) Omnes gaudete, quae dantur lucra videte, quae sunt felici proemia Pontifici. Mors. = R) Flumine dum quodam potaret femina quaedam, adfuit anticus homini Sathanas inimicus, serpentis more sic illius intrat in ore. Concito sanatur, Raimundus clarificatur. V) Concretus sanguis premittitur, exit et anguis. Concito. = R) Sis nobis ortus, dux, semita, lux, via, portus, Praesul Raimunde qui ters solamen abunde. Qui populo Christi pereunte condoluisti, pacificans que mare, nituit virtus tua clare. V) Fusa sicque prece nos criminis ablue fece. Qui populo. = R) Lux tenebras clemens tibi psallimus, aspice clemens inde inanes manens unde sanctissime vir Raimunde. Qui cecum natum fecisti luce beatum, ergo pater care nobis velis irradiare. V) Ut te ductore sumo pociamur honore. Qui cecum. = In Laudibus Aña Praesul Raimundus a cuncto crimine mundus claret in hac vita, coeli manet arce polita. = Aña. Surdis auditum reparat, claudis quoque gressum, dat coecis visum, dat debilibus quoque nisum. = Aña. Abstrahit inclusos obscuro carcere trusos, ulla sibi poena non est disjuncta cathena. = Aña. Plurima perpessum cito sanat, Doemone pressum noxia cuncta fugat, sibi morborum nichil obstat. = Aña. Ergo laudetur Deus a cunctis, veneretur talia qui sancto dare dignetur Raimundo.

HYMNUS IN LAUD.

Exultantes decantemus 

Deo laudes debitas,

Qui polorum Raimundo

Sedes cum fert inclitas,

Deo dignis quas nos scimus

Solis sanctis debitas.

Felix dies in qua quies

Sibi datur coelica:

Gratulatur et letatur

Omnis plebs angelica:

Ergo homo promat Deo

Cordis oris cantica.

Trinitati sit potestas

Salus individua

Patri, Nato, Paraclito

Qui gubernat omnia

Deus unus in eternum

Mira providencia. Amen.

Ad Beneds. aña. Gaudeat ecclesia tali ditata soffia, laudes Raimundi ferat et per climata mundi etheris arce micat, Dominum plebs haec benedicat. = Ad Primam aña. En doctor magnus resplendet mitis ut agnus, errantum dux est illis quia previa lux est. = Ad tertiam aña. Ut patet altus mons semper, fluit ut liquidus fons, lumine sic certo cognoscitur hic in aperto. = Ad Sextam aña. Ut summo posita resplendet monte lucerna, sic Raimundus resplendet in arche superna. = Ad Nonam aña. O felix Rota tam sancto Praesule docta fulges ecce bono proprio suffulta patrono. = Ad Magnif. aña. Gemma sacerdotum, servorum respice votum ad te, clamantum te toto corde precantum nobis adquire quod te possimus adire.

PROSA.

Corus iste tibi Christe adsit cum letitia.

Cordis, oris melos promat dulci cum melodia.

Gratulari et letari nunc debet ecclesia.

Sic Beati Raimundi celebrent sollempnia

Cuius vita redimita spiritali gratia

Presulatum sibi datum rexit hac custodia.

Voce sincera, praedicatione vera vetans illicita

Promittens lucra fine carencia Sanctis a Deo debita.

Non sua cura mundana fuit vilis gloria

Sed pro vita refutavit mundi quoque vilia.

Caprae pilis composita induit cilicia, (pelos de cabra)

Domuit abstinentia fluxa carnis vicia.

Tandem vita hic mundana destitutus Dei servus, luce

Preclara fulget in arce superna.

Coronatur in gloria duplici corona

Quam meruit hac vita Confessorum cintus zona.

Angelorum dant agmina Domino laudum cantica precepta socia.

Omnis coelestis curia suo concivi obvia cantica dat dulcia.

Ob huius viri merita multa fiunt miracula summi Regis gratia.

Languida sanat corpora, carcerum frangit ostia, ferri rumpit vincula,

Surdis auris officia dat, mutis eloquia,

Illustrat coecha lumina, claudis dat vestigia

Expellitque Doemonia ab obsessis prece sua: haec sunt eius merita Quibus Christi coelestia mereamur gaudia solis Sanctis debita

Que cum summa laetitia cantemus cum gratia omnes una.

Alle. tibi mente pura in excelsis gloria dulcis via. Amen.